Σελίδες

8/11/07

A dot IN Time….


Την έπιασε σφικτά από την μέση, και ένωσε το πρόσωπο του με το δικό της. Αυτή ανάσαινε βαριά, λες και η δύναμη που είχε βάλει στην μέση της, την έσφιγγε σαν φίδι το θύμα του. Το κάθε άλλο.

Το κορμί του έτρεμε με μικρούς σπασμούς κάνοντας όλους του μυς του σώματος να εκκρίνουν τον ποιο σεξουαλικό άρωμα που μπορεί να υπάρξει . Με αργές νωχελικές κινήσεις ακούμπησε τον γοφό της και πλησίασε το στόμα του στο αυτί της.

«Σε αγαπώ!» Άρχισε να την φιλάει με πάθος, και αμέσως το δωμάτιο άλλαξε όψη σαν να παρουσίασε ο καλύτερος μάγος του κόσμου την καλύτερη του παράσταση.

Ο καναπές μεταμορφώθηκε σε κήπο με τριανταφυλλιές που το άρωμά και το κόκκινο χρώμα τους, σκέπασαν την γη και κάλυψαν τον ορίζοντα με το μεθυστικό άρωμά τους.

Το κρεβάτι ανακατεύτηκε με την θάλασσα και το μαξιλάρι μεταμορφώθηκε σε ιστιοφόρο που κάλπαζε με μανία πάνω στα κύματα.

Από το παράθυρο φαινόταν πλέον καθαρά τα σύννεφα της καταιγίδας να πλησιάζουν ανακατεμένα με αέρα και αστραπές και το χαλί πήρε την μορφή πράσινου υδροβιότοπου που πάνω του κατοικούσαν τα ποιο σπάνια ζώα….

Με μία κίνηση την πέταξε στο κρεβάτι, ψιθυρίζοντας λόγια βγαλμένα από βιβλίο μεγάλου ποιητή, πλεγμένα με τα ποιο όμορφα λουλούδια του κόσμου.

Με τα χέρια του ανακάτευε τα ξανθά μαλλιά της, σαν τα στάχυα που τα λικνίζει ο άνεμος κάνοντας τον ήλιο να στεναχωριέται που πρέπει να δύσει.

Με λόγια ερωτικά, που μόνο κουρσάρος ψυχών μπορούσε να ξεστομίσει, έβγαλε και το τελευταίο ύφασμα από πάνω της. Τα ρούχα της έπεσαν στο πάτωμα σαν μετάξι που λικνίζεται με το απαλό αεράκι.

Μέσα στα κύματα του κρεβατιού, λικνίζονταν σαν ακυβέρνητο καράβι που το έχει πάρει το ρεύμα. Τα κορμιά τους παλλόντουσαν και το δωμάτιο άλλαζε με ταχύτητα μορφές και χρώματα. Ο χρόνος κυλούσε αργά σαν την σταγόνα που πέφτει από την πηγή σε αργή κίνηση.

Το πάθος τους αντήχησε σε όλη τη γη και η γη αφουγκραζόταν. Τίποτα δεν μπορούσε να σταματήσει την στιγμή αυτή.

Μετά από ώρα, ξαπλώσανε και οι δύο στο πλάι. Το δωμάτιο πάλι πήρε την μορφή του, και αυτός σηκώθηκε από το κρεβάτι.

«Την άλλη Παρασκευή πάλι! Έτσι?»
«Έτσι» αποκρίθηκε με ένα νόημα η γυναίκα. Φόρεσε τα ρούχα του και άφησε στο κομοδίνο τα χρήματα.

10 σχόλια:

Sotiris Zafeiris είπε...

LOL...sketo Arlekin...apo periergeia...posa itan?

nkarakasis είπε...

exo kai address an endiaferese ...

nkarakasis είπε...

alla min pas paraskeyi einai busy...

Sotiris Zafeiris είπε...

kai ego...

Unknown είπε...

επι τέλους καταφερα να φτάσω ως εδω. Κρίνω οτι το πόνημά σου ειναι πέραν κάθε φαντασίας και οτι πρέπει να συνεχίσεις με την ιδια περιπαιχτική διάθεση.
Καλυτερότερο μου ειναι το ,,για κλάματα,, αλλά και τα υπόλοιπα δεν υπολοιπονται. Θα συνεχίσω να το διαβάζω μέχρι ο χάρος να με πάρει .......

nkarakasis είπε...

exo kati tilefona ... an nomizeis oti etsi tha glitoseis ...

se eyxaristo gia ta kala soy logia..

min me zoylate tha synexiso ...

Ανώνυμος είπε...

Τι ομορφα που περιεγραψες την ερωτικη σκηνη..!!!Οση προκαταληψη και αν υπαρχει για τις γυναικες που κατεληξαν εκει,εγω δεν μπορεσα ποτε να τις δω και να τις κρινω με σκληροτητα..
ελπιδα

nkarakasis είπε...

Ποιος άνεμος σε έφερε εδώ κάτω κοπέλα μου...
Σχεδόν το είχα ξεχάσει..
Ναι, μικρός ήθελα να τα φτιάξω με μια πόρνη για να την καταλάβω.
Αν μη τι άλλο είναι καλύτερο επάγγελμα από το να πουλάς όπλα ή ψεύτικες ελπίδες. Όποιος πάει, ξέρει γιατί πάει και ευτυχώς που υπάρχει και αυτό το επάγγελμα αλλιώς κάποιοι θα τίναζαν τα μυαλά τους στον αέρα..
Έτσι πιστεύω.

Ανώνυμος είπε...

Ημουν περιεργη να μαθω την "αρχη",να παρατηρησω την εξελιξη,να σε "ψαχουλεψω" λιγο παραπανω..εξ αλλου συχνα διαβαζω παλιες σου αναρτησεις(για να ειμαι ειλικρινης οχι τοσο παλιες συνηθως)
κι εγω αναρωτιεμαι πως νιωθει και πως σκεφτεται μια πορνη..συμφωνω ακραδαντα μ αυτο που λες,ομως συχνα σκεφτομαι πως πρεπει να ερχεται καποια στιγμη που θα νιωθουν παρα πολυ ασχημα οι ιδιες..

nkarakasis είπε...

χμμ.. υπήρξε εξέλιξη;

Ίσως το μόνο που τις ενοχλεί είναι ότι τις αντιμετωπίζουμε σαν περιθωριακά στοιχεία. Το έχεις σκεφτεί έτσι;
Κατά τα άλλα πιθανόν να αισθάνονται όπως ένα γιατρός πριν κάνει μια σοβαρή εγχείρηση, όπως ένα ατσίγγανος που ζει στο ντάτσουν και έχει τα μωρά στην καρότσα. Έτσι είναι.
Πολλές απο αυτές έχουν μόνιμους δεσμούς ή και παιδιά. Άλλες το κάνουν για την δόση τους, άλλες για να πικάρουν την κοινωνία που τους περιθωροποίησε.
Και κάποιες - μοντέρνα προβλήματα - απλά δεν έχουν επιλογές, λόγω κυκλωμάτων. Αυτές είναι οι δυστυχισμένες.
Τους μόνους που δεν μπορώ να δικαιολογήσω είναι τους τραβεστί που εκδίδονται. Ναι να είσαι γκέι αλλά να βγάζεις και λεφτά από αυτό.. απλά δεν μου κάθεται σωστά.