Σελίδες

14/7/08

MacBook (II) η συνέχεια..




..απάντηση στα σχόλια του προηγούμενου post...


Έξω από το πολυτελές σπίτι της κ. Μάρπλ, δύο σκύλοι τσακωνόντουσαν για ένα κόκκαλο σπρώχνοντας με την μουσούδα τους ο ένας τον άλλο. Το θέαμα ήταν ιδιαιτέρως απεχθές αν σκεφτεί κανείς το μέγεθος του ενός σκύλου και την λύσσα που δάγκωνε το κόκκαλο ο άλλος, πιο μικρός και πιο τριχωτός σκύλος.

Στο βάθος πίσω από το βορινό παράθυρο μια κυρία κάποια ηλικίας – η κυρία Μάρπλ – καθόταν και κοίταζε το κήπο με τις νεραντζιές και τα μικρά αγαλματάκια που βρίσκονταν ανάκατα μέσα στο γκαζόν, σαν να ήταν έτοιμα να φύγουν με το πρώτο σφύριγμα του κηπουρού. Με το ένα χέρι κρατούσε το πολύχρωμο φλιτζάνι με το ζεστό τσάι που άχνιζε, έχοντας πάντα το μικρό δάχτυλο προτεταμένο, όπως ορίζουν οι καλοί τρόποι της.

- Μουλάρα !, φώναξε..
- Σουλάρα κυρία με λένε, απάντησε η μεσόκοπη με την φαρδιά μέση και το γεμάτο φακίδες πρόσωπο, υπηρέτρια της κυρίας τα τελευταία δύο χρόνια. Με το ένα χέρι κρατούσε το φτερό και με επιδέξιες κινήσεις σκούπιζε την σκόνη από τα πανάκριβα ασημικά της κυρίας Μαρπλ.
- Ακούω φωνές! είπε η κυρία Μαρπλ αδιαφορώντας για το διορθωτικό σχόλιο της υπηρέτριας. Ακούω κάποιον να φωνάζει συνέχεια MACBOOK MACBOOK! δεν είναι περίεργο ;
- Καθόλου κυρία, ο απέναντι κύριος φωνάζει έτσι. Παράξενο όμως... απάντησε η υπηρέτρια.
- Καλά δεν ξέρει ότι είναι άσπρο και λερώνει συνέχεια ; ότι δεν έχει δεξί κλίκ ; ότι τον ορθογράφο του word πρέπει να τον αγοράσεις extra ; μου φαίνεται απίστευτο το παραλήρημα του! είπε απορημένη η γηραιά κυρία και με μια κίνηση αληθινής αριστοκράτισσας, έφερε το φλιτζάνι στο στόμα της και κατάπιε απολαυστικά μια γουλιά ακόμα από το αχνιστό τσάι της,
- Τι να πεις .. συναίνεσε η υπηρέτρια, ο κόσμος πάει κατά διαβόλου..
- Δουλάρα, έχουμε κανένα στην αποθήκη ;
- Σουλάρα, κυρία ! Σουλάρα και ναι ! έχουμε δώδεκα στην αποθήκη. Με βάλατε να αγοράσω μια παλέτα το ξεχνάτε ;
- Α! ναι, ξέρεις η ηλικία ... το 2.4 έχουμε ή το 2,0 έ ;
- το 2,4 .. με τον 160GB HDD το άσπρο ...
- α... αυτό που λερώνει συνέχεια.. πέταξε του στο κεφάλι, μέσα απο το παράθυρο του... Αν η επιθυμία του πραγματοποιηθεί, είμαι σίγουρη ότι από αύριο θα θέλει την Canon 450D με φακό 18-55 κιτ ..

Η Υπηρέτρια γύρισε την πλάτη της και έκανε να φύγει από το δωμάτιο για να εκτελέσει την διαταγή την πάμπλουτης αφεντικίνας της. Δεν είχε ακόμα βγει από το δωμάτιο όταν ακούστηκε η φωνή της κυρίας Μάρπλ να λέει ...

- Πού 'σαι ; Μουλάρα. αγόρασε και μια παλέτα Canon 450D, το κίτ με τον 18-55.. θα του σπάσουμε τα αρχίδια του τύπου...



Για όσους δεν κατάλαβαν.. αυτό το post γράφτηκε σε macbook ...

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όταν λέμε γράφτηκε σε macbook... το εννοούμε ή είναι έκφραση του συγγραφέα;
Γιατί αν όντως γράφτηκε τότε είναι ... party time :D :D :D

nkarakasis είπε...

ναι ! ναί το ομολογώ.. απάτησα τον μπιλάκο... ελπίζω να μείνει μεταξύ μας, έτσι.

ελπίζω να δέχεστε απορίες. Είκοσι χρόνια στον μπιλάκο, πρώτη φορά έρχομαι σε επαφή και ομολογώ ότι είμαι πολύ ευχαριστημένος, αν εξαιρέσεις αυτά που έγραψα στην ιστορία με την εντιμότατη γηραιά κυρία Μαρπλ.

party time λοιπόν !

Ανώνυμος είπε...

Κάτι μου λέει πως η επόμενη επιθυμία σου θα είναι μία Canon 450D με φακό 18-55 κιτ. Σε αυτή την περίπτωση, πρόσεχε για τυχόν υπηρέτριες από το παράθυρο. Καλού κακού, μια συνετή κίνηση θα ήταν η χρήση κράνους (ολόσωμου αν είναι δυνατόν - ποτέ δεν ξέρεις με το σημάδι των γυναικών)

nkarakasis είπε...

Άσε ακόμα πονάει το κεφάλι μου από το mac. Αυτή δεν είναι καρέκλα ξεκούρασης, καρέκλα των ευχών είναι. Εκεί που κάθεσαι αμέριμνος να ξεκουράσεις το κορμάκι σου, τσούπ σου έρχεται ένα ηλεκτρονικό στο κεφάλι ...

δεν είναι κατάσταση αυτή.. την πουλάω την καρέκλα.!

..η να περιμένω και για την canon και μετά ;;;