σσστ...

-Καλημέρα σας κυρία μου.
-Καλημέρα σας κύριε Π., έρχομαι εκ μέρους της κυρίας Α. ..
-Δεν με ενδιαφέρει ποιος σας είπε να έρθετε, αν θα ξανάρθετε με ενδιαφέρει. Σας παρακαλώ προτού ξεκινήσουμε, θα ήθελα να κάνουμε μια μικρή προεργασία.
-Δηλαδή;
-Θέλω να κάτσετε ακίνητη για λίγα λεπτά
-Ακίνητη;
-Ναι, χωρίς να μιλάτε, απλά να με κοιτάτε στα μάτια, μπορείτε;
-Φυσικά, αλλά γιατί ..
-Σας παρακαλώ, ήσυχα όπως σας είπα.
-Ωραία, θα προσπαθήσω.
-Ήσυχα!

Η κυρία, έκλεισε το στόμα της, κάθισε καλύτερα στην δερμάτινη πολυθρόνα και για λίγα λεπτά κοίταζε τα ανέκφραστα μάτια του γιατρού. Δεν άντεξε για πολύ, γύρισε το βλέμμα της στο γραφείο του, μέτρησε τους συνδετήρες, είδε μερικά κίτρινα χαρτάκια, τον χαρτοκόπτη, όλα ήταν σε θέση στρατηγική, να τα φτάνει αλλά και τακτοποιημένα.

Για πόσο θα κάτσουμε έτσι; Πρέπει να του πω τα προβλήματα μου, για αυτό ήρθα! Άσε που χρεώνει με την ώρα, τι θα κάνουμε τώρα; Θα καθόμαστε έτσι;!!

Πήγε να πει κάτι αλλά το μετάνιωσε. Αυτός καθόταν ακίνητος.. και είχε και ωραία μάτια.. συμπαθητικός δεν λέω..

Τα παιδιά, πρέπει να του πω για τα παιδιά.. κοίτα τον, με κοιτάει σαν να φταίω!, εντάξει εγώ τα παραμέλησα, αλλά δεν υπάρχει λόγος να με κοιτάει έτσι. Ίσως και να μην δείχνω την αγάπη μου αρκετά, μα είναι και το σπίτι! Ποιος θα το καθαρίσει; Μόνη της θα φύγει η σκόνη; Α! τα νεύρα μου! Έτσι θα βρω λύσεις, ακίνητη, το έκανα και στο σπίτι μου αυτό! Δεν πάει να πνιγεί και αυτός!!

…

Ωραία, ας ηρεμήσω, βαθιές αναπνοές, μέσα, έξω. Ησυχία θέλει, ας παίξω το παιχνίδι του…

Ίσως αν ξέκλεβα λίγη ώρα από τις δουλειές…. Ίσως να καθόμουνα να ζωγραφίζω μαζί τους..
Έπεσε σε βαθιές σκέψεις, ώσπου στο τέλος δεν σκεφτόταν τίποτα. Έκλεισε τα μάτια της, ονειρεύτηκε.

Ήταν καλοκαίρι, διακοπές, στην άμμο. Τα παιδιά πιο πέρα ξεκουκιάζανε την ψιλή πέτρα από το αμμώδες χαλί που κράταγε με σθένος την πράσινο-γαλάζια θάλασσα, από το να ξεχυθεί στην στεριά… Αγκαλιές, γέλια …

..

- Φτάνει, της είπε ο άντρας απέναντί της. Πες μου τώρα γιατί ήρθες;

Άνοιξε τα μάτια της, τον κοίταξε.

- Τίποτα, του είπε χαμογελαστά, ευχαριστώ που με δεχτήκατε!

Άφησε μπροστά του, εκατό €, πήρε το παλτό της από την κρεμάστρα και βγήκε έξω σαν σίφουνας. Έκλεισε την πόρτα πίσω της απαλά.

Μια πινακίδα ήταν κρεμασμένη στην πόρτα που μόλις έκλεισε..

Κτηνίατρος

Κοίταξε στην διπλανή πόρτα..

Ψυχολόγος.

Ακόμα γελάει …

---

Hello darkness, my old friend,
Ive come to talk with you again,
Because a vision softly creeping,
Left its seeds while I was sleeping,
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence.
...
And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never share
And no one deared
Disturb the sound of silence.
...
ησυχία!