Σελίδες

14/1/09

Παρουσίαση έργων

Μέσα από αυτές τις λίγες γραμμές θα ήθελα να σας γνωρίσω κάποια διηγήματα ή ακόμα και μυθιστορήματα που έχω γράψει κατά καιρούς. Ο τρόπος ανάγνωσης μοιάζει αρκετά με βιβλίο (αν και είναι αδύνατο να αντικατασταθεί το βιβλίο) και από το να ροχαλίζουν μέσα στον σκληρό μου δίσκο, σκέφτηκα ένα τρόπο ώστε να διαβάζονται εύκολα-καθότι πολυσέλιδα.


σημ. κάντε κλικ στο όνομα του έργου






Elisa (το πείραμα)
Τα όρια της επιστήμης
και ο άνθρωπος.

(σύντομα και άλλα)

UPDATE1: Δυστυχώς, το σημείο που τα είχα αναρτήσει καταργήθηκε,
οπότε δεν είναι δυνατή η ανάγνωση. Στο μέλλον πιθανόν να επιδιορθώσω το link.. 

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...Εδέμ. Καλό,αλλά απορώ γιατί δέν τού 'δωσαν οι κριτικοί κάποια διάκριση. Μου θύμισε κάποως το στύλ του Αντώνη Σαμαράκη. Δέν είμαι κριτικός, άν θές, μπορώ να σου πώ αναλυτικότερα τη γνώμη μου χωρίς κολακείες αλλά & χωρίς μιζέριες. Δηλαδή, τί θα ήθελα περισσότερο απο το έργο σου.

Έχω διαβάσει το βιβλίο του Κώστα Καρακάση ''Αθηνά, ευτυχώς που δέν γεννήθηκα όμορφη''. Υπάρχει κάποια σχέση ;...

nkarakasis είπε...

ναι .. σε παρακαλώ πες μου την πάσα αλήθεια, θέλω αληθινές γνώμες και όχι κολακείες που εκτός από την προσωρινή ευχαρίστηση δεν προσφέρουν τίποτα.
σε παρακαλώ το λοιπόν.

(Ο Κ.Κ. είναι θείος μου)

Ανώνυμος είπε...

...όπως, σου είπα, δέν είμαι κριτικός. Θα σου μιλήσω, λοιπόν, πώς το 'εισέπραξα'.

Θα τό'θελα πιό λιτό. Λιγότερο ποικιλμένο. Σάν ιδέα σύγχρονο, δείχνει τον αγώνα του νέου ανθρώπου να πετύχει σύμφωνα με τα standards της εποχής, που θέλουμε τα παιδιά μας να σπουδάσουν, να πάρουν επιπλέον τίτλους, να βρούν μια εργασία με κύρος & αμοιβές καλές. Τρυφερή η σκηνή, που έβλεπε τη Στέλλα, πετυχημένη η περιγραφή. Και η προσδοκία της λεύτερης & ανέμελης ζωής συντροφευμένης με πραγματική αγάπη σημαντική σαν κύρια ιδέα.

Πάντως, σημασία τώρα, δέν έχει τί λέω εγώ ή ο άλλος. Σημασία έχει να σ' αρέσει αυτό, που κάνεις, είτε είναι γράψιμο, είτε είναι διάβασμα, είτε ό,τι δήποτε.

Άν μπορώ να σου κάνω μιά διορθωσούλα. Λέμε (στην προστακτική) ''κατάστρεψε'' & όχι ''κατέστρεψε''. Το ''κατέστρεψε'' είναι χρόνος περασμένος. Και για να το κάνω πιό σαφές, σκέψου το ρήμα ''στρέφω''. Θα πούμε ''στρέψε'' για να δώσουμε εντολή & όχι ''έστρεψε''. Ενώ θα πούμε ''του έστρεψε τα νώτα'' (έτσι θα του έκανε ο Γιάννης του Άρη)...

Ο Κώστας Καρακάσης στο μυθιστόρημά του (Αθηνά...) αναφέρεται στην Κεφαλονιά. Μήπως έχεις σχέση ;...

Ανώνυμος είπε...

...το άρχισα & το τελείωσα το οδοιπορικό. Είναι πιό μαστορεμένο.

Πράγματι, το χειρότερο όν είναι ο άνθρωπος γιατί διαθέτει λογικό. Δέν στέκομαι στό ότι είναι & το τελειότερο, τί ωφελεί, όταν αυτό που γινόταν τότε επαναλαμβάνεται & σήμερα με τις ευλογίες των δυνατών & με δικαιολογία το δίκαιο...

nkarakasis είπε...

vango, κάθε μέρα σε συμπαθώ και περισσότερο, έχεις νεανική σπινθηροβόλα σκέψη και μια ώριμη σοφία ταυτόχρονα, μου αρέσει αυτό.
Σήμερα ήταν μια περίεργη μέρα, μόλις κατάφερα να μαζευτώ και χαίρομαι που βρίσκω φίλους γύρω από τα κείμενα μου.

Καταρχήν να σε ευχαριστήσω που σπατάλησες τόσο χρόνο για τα κείμενα μου, με τιμά το γεγονός. Θέλω όμως και την γνώμη σου αν σου αρέσει ο τρόπος παρουσίασης, είναι πιο εύκολο από το να διαβάζεις σεντόνι;

Έχω ένα τεράστιο ελάττωμα. Βαριέμαι να διαβάζω τα κείμενα μου, επειδή ξέρω την συνέχεια το βρίσκω ανούσιο να τα διαβάζω, με αποτέλεσμα να μην κάθομαι ποτέ πραγματικά πάνω τους. Από την στιγμή που τα έγραψα, άντε να τα διαβάσω άλλη μια φορά και τέλος. Όλα τα διηγήματα αυτά είναι ας το πούμε "πρόβα" για ένα καλό μυθιστόρημα. Έχω γράψει δύο ολόκληρα μέχρι τώρα, μα ποτέ δεν θα είμαι σίγουρος αν είναι καλά.

Οι παρατηρήσεις σου είναι χρήσιμες, αυτό με το "πιο λιτό" μου το έχουν πει και άλλοι, αλλά πολλές φορές μου βγαίνει ασυναίσθητα. Και ότι γράφεται δεν ξεγράφετε, το πολύ πολύ να πάει στα σκουπίδια.
Σε ευχαριστώ πολύ και πάλι και ελπίζω να ακούω πάντα κριτική ουσίας. Σκοπός μου είναι να γίνω καλύτερος και να μαζεύω δίπλα μου αυθεντικούς ανθρώπους. Οπότε σε παρακαλώ να μου γράψεις, εκεί που νιώθεις, "Νίκο αυτό είναι χάλια" πραγματικά θα χαρώ.
φτάνει η πολυλογία.

Ανώνυμος είπε...

...μόλις σού 'στειλα e-mail...

nkarakasis είπε...

Σχετικά με την "διορθωσούλα", έχεις δίκιο.

Σχετικά με το οδοιπορικό,
Αν υπήρχε παράδεισος τι θα μπορούσε να ήταν άλλο εκτός από αυτό;
Στην πραγματική ιστορία, οι Γερμανοί δεν πήραν μόνο τα παιδιά, αλλά άντρες ανεξαρτήτου ηλικίας.
Ο Παύλος έβαλε σε μια καρότσα (αραμπά) πάνω τρεις γέρους που δεν είχαν δύναμη για τόσο περπάτημα και τους έσυρε μέχρι το Κιάτο..

nkarakasis είπε...

nkarakasis@gmail.com, ακόμα τίποτα..

Άθεος είπε...

Κι εγώ τα διάβασα τα κείμενά σου. Σου έκανα σχόλια σε μερικά, αλλά ούτε που τα πρόσεξες!

nkarakasis είπε...

Σε ποια έκανες και δεν τα είδα; σε όσα είδα μέσα στο blog απάντησα, αν μου ξέφυγε κανένα από λάθος μου.. είμαι αφηρημένη φύση, συγχώρα με.
Ξέρεις ότι σε ακούω και σε παρακολουθώ.

Ανώνυμος είπε...

...Νικόλα, κάθε μέρα επισκέπτομαι την ιστοσελίδα σου & πρίν λίγο διάβασα την ΄΄ΕΛΙΖΑ''. Επιστημονικής φαντασίας έργο θα το χαρακτήριζα, που περιέχει όμως στοιχεία ''εξανθρωπισμού''. Ίσως, άν ο άνθρωπος καταλάβει αυτό που αξίζει να ζεί, θα μπορέσει να βελτιώσει το πνεύμα του & τη ζωή του...

nkarakasis είπε...

Με αυτό ασχολείται ένα βιβλίο που μόλις τελείωσα, δηλ. τι είναι σημαντικό σε αυτή τη ζωή. Δύσκολο να το πεις με λίγα λόγια, ακόμα πιο δύσκολα να βάλεις χαρακτήρες να στο εξηγήσουν..
Σε ευχαριστώ, που σπατάλησες χρόνο για να διαβάσεις την Elisa. Ελπίζω να σου άρεσε, ήτανε λίγο μεγάλο ε;
Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο διήγημα με προβλημάτισε αρκετά, ίσως και το τέλος να είναι απότομο, δεν ήθελα βλέπεις να το κάνω μεγάλο. Ελπίζω να έπιασα κάποιες σκέψεις και να σε προβλημάτισα ..
Ευχαριστώ και πάλι.

Ανώνυμος είπε...

...αυτό έχει σημασία, Νικόλα, να προβληματιζόμαστε, να σκεφτόμαστε & να συζητάμε...

Ανώνυμος είπε...

Επιφυλάσσομαι να διαβάσω τα κείμενά σου όταν θα έχω χρόνο.
Θα ήθελα να μου πεις ποια είναι η διαδικασία για αυτού του είδους την καταχώρηση.