30/3/09
This is for all the lonely people
This is for all the lonely people
Thinking that life has passed them by
Dont give up until you drink from the silver cup
And ride that highway in the sky
This is for all the single people
Thinking that love has left them dry
Dont give up until you drink from the silver cup
You never know until you try
Well, Im on my way
Yes, Im back to stay
Well, Im on my way back home (hit it)
This is for all the lonely people
Thinking that life has passed them by
Dont give up until you drink from the silver cup
And never take you down or never give you up
You never know until you try
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Το ελαφρό ποικίλο πρόγραμμά μας συνεχίζεται. Πολύ καλό αυτό που μ’ έστειλες. Όσα λεν’ οι άνδρες μεταξύ τους…
Ήταν μια γυναίκα που απατούσε συνέχεια τον άντρα της.
Κάποια στιγμή λοιπόν, εκεί που “γαργαλιόντουσαν” με τον εραστή της στο κρεβάτι, ακούει τον ήχο από το κλειδί στην πόρτα!
-Θεέ μου! σκέφτηκε. Κάνε το θαύμα σου να εξαφανιστεί ο γκόμενος από το κρεβάτι πριν προλάβει να μπει ο άντρας μου στο δωμάτιο!
Κι από μένα, ό,τι ζητήσεις, θεέ μου, θα το κάνω.
Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη σκέψη της κι ακούει μέσα της τη φωνή του Θεού να της λέει:
-Τέκνο μου, θα κάνω αυτό που ζητάς. Να ξέρεις μόνο ότι το αντίτιμο είναι βαρύ.
Αν εξαφανίσω αυτόν τον άνθρωπο, σε τρία χρόνια από τώρα θα πρέπει να πεθάνεις !
Σκέφτεται στα γρήγορα η γυναίκα “κι αν δεν μου τον εξαφανίσεις, θα πεθάνω σε τρία λεπτά” και “σε τρία χρόνια ποιος ζει ποιος πεθαίνει” και του λέει ΕΝΤΑΞΕΙ!
Τσουπ! Εξαφανίζεται μεμιάς ο άντρας από το κρεβάτι, πριν μπει ο σύζυγος μέσα!
Πέρασαν σχεδόν τρία χρόνια κι ο καλός σύζυγος της έκανε δώρο-έκπληξη, μια κρουαζιέρα, να πάει μαζί με τις φίλες της στις Μπαχάμες!
- Πάρε το εισιτήριό σου και πήγαινε να διασκεδάσεις! Μόνο γυναίκες θα είναι στο καράβι και όλες σου οι φίλες. Θα διασκεδάσετε μια χαρά!
Την ημέρα που επιβιβαζόταν η κυρία στο κρουαζιερόπλοιο, έκλειναν τα τρία χρόνια της συμφωνίας της με τον Θεό.
Ξεκίνησαν λοιπόν, και μεσοπέλαγα, ενώ ο καιρός ήταν γαλήνιος, πιάνει μια θάλασσα τρομερή!
Τα κύματα χτυπούσαν λυσσασμένα ως τη γέφυρα του καραβιού και τότε εκείνη κατάλαβε ότι έφτασε το τέλος της.
-Θεέ μου, είπε. Καλά εγώ να πεθάνω, το είπαμε αυτό.Οι άλλες όμως οι κακομοίρες, τι φταίνε;
Και τότε ακούστηκε βροντερή η ουράνια φωνή: ΠΟΥ++ΝΕΣ!!!
ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΗΡΕ ΝΑ ΣΑΣ ΜΑΖΕΨΩ ΟΛΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ!!!
Καλό Μιχάλη, !!
Δημοσίευση σχολίου