Σελίδες

31/3/09

Who wants...






Who wants to talk for ever;


ας κάνουμε λίγη ησυχία ...
ας ακούσουμε το ψίθυρο του ουρανού για λίγο, έχει τόσα να μας πει...

13 σχόλια:

Unknown είπε...

Πράγματι είναι πολύ ωφέλιμο που και που να ακούμε την σιωπή μας.

Μιχάλης Ρ. είπε...

Καλησπέρα φίλε. Πως πάει η ανάρωση;

nkarakasis είπε...

Είναι ωφέλιμο Πηνελόπη.. είναι.

Μιχάλη, τα ράμματα θα τα βγάλω την άλλη βδομάδα, μέχρι τότε μάλλον θα δυσκολεύομαι να γράφω. Πάντως τώρα πάνω από μερικές προτάσεις, κουράζομαι.
Και μου την έχει δώσει απίστευτα!!!!!!
θα προσπαθήσω να οδηγήσω αυριο, μπας και δουλέψουμε και λίγο...
καλή σου νύχτα.. με τον καψούρη τι έγινε τον παρηγόρησες; χε χε ...

Ανώνυμος είπε...

Ησυχια..ξερεις ποσες φορες εχω χαθει μεσα της?Στην ησυχια της μοναξιας,της σιωπης,της σκεψης..οποια και να ταν με κατεκλυζε παντα με την ιδια ηρεμια και την γλυκεια της θλιψη..Η αναμνηση της στο μυαλο μου ειναι ομορφη και την απολαμβανα οταν τη ζουσα,παρ οτι θα ηταν ψεμα αν ελεγα πως τα συναισθηματα που ειχα τοτε χαρακτηριζονταν απο ευτυχια..
Της αφηνομουν..σπανια την πολεμουσα με ανουσιους κροτους και ουσιαστηκα,κενες συναναστροφες,παθος κι αυτο της ανθρωπινης ματαιοδοξιας..μεσα στην ησυχια γνωρισα λιγο παραπανω την Ελπιδα,αναγκαστηκα να διαπιστωσω την αληθεια στις συμπεριφορες της,να μαθω να τη σεβομαι και να την κατηγορω..

nkarakasis είπε...

η ησυχία πρέπει να έρχεται από μέσα, να κατακλύζει τα έξω και να κάθετε απαλά μέσα στο κεφάλι μας. Να δίνει σκέψεις και όχι θλίψη. Θλίψη φέρνει η μελαγχολία.

Ελπίδα.. ξέρεις πόσο την έχουμε μέσα μας; Απλώς πότε δεν της δίνουμε σημασία.
Γιατί πάει τόσος κόσμος στην δουλειά του κάθε πρωί;
Για -ασυνείδητα, βέβαια - έχει την Ελπίδα ότι τέλος του μήνα θα είναι όρθιος και θα πληρωθεί. Γιατί σπουδάζει κανείς; για την ελπίδα..
Την έχουμε μέσα μας είναι έμφυτο στοιχείο του ανθρώπου.

Αυτό που κάνεις εδώ τώρα είναι το αντίδοτο της μοναξιάς. Λέγεται οικειότητα. Μοιράζεις ένα κομμάτι του εαυτού σου σε ένα .. ανώνυμο.
κουράστηκα, θα τα πούμε μια άλλη στιγμή πιο αναλυτικά.

Ανώνυμος είπε...

Διαβασα τυχαια καπου πως η μαλαγχολια ειναι η αξιοπρεπεια της σκεψης..και δεν διαφωνω μ αυτη τη φραση..την αναγνωρισα στον εαυτο μου,στην κατασταση που βρισκομουν οταν βυθιζομουν στους συλλογισμους μου,ανεξαρτητα απο το περιεχομενο τους..Εξ αλλου για μενα η θλιψη δεν ειναι ασχημο συναισθημα,και στην προκειμενη περιπτωση μου αφηνει μια ιδιαιτερα γλυκεια αισθηση..
Ελπιδα ειναι το ονομα μου..χιλια συγγνωμη,δεν σκεφτηκα οτι θα μπερδευοσουν..
Καλη αναρωση..ευχαριστω για την παρεα..!

nkarakasis είπε...

oyps..!

Eύη Καφούρου Αλιπράντη είπε...

ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ... ΠΩΣ ΘΑ ΑΦΟΥΓΓΡΑΣΤΟΥΜΕ ΤΑ ΘΕΛΩ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ; ΣΙΓΟΥΡΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ...

nkarakasis είπε...

καλημέρα Εύη μου,

pavlina είπε...

Καλημέρα Νικόλα μου και καλό μήνα!!!

nkarakasis είπε...

Καλημέρα Παυλίνα μου, !!
Καλό μήνα!

Ανώνυμος είπε...

Καλημερα!Καλο μηνα!Πως πηγε η προσπαθεια οδηγησης τελικα?

nkarakasis είπε...

Καλό μήνα! εχμ.. το ανέβαλα για αύριο..! κάποια πονάκια με απότρεψαν..