Σελίδες

28/6/09

Το θεριό..




Σκάλες, σκάλες, σκαλοπάτια.
Μια γυναίκα και ένα θεριό.

Συμπαντικές αλλαγές, αστέρια του μέλλοντος,
λιοντάρια στην αυλή μου τριγυρίζουν,
ένα φόρεμα φαρδύ, μεταξωτό ανεμίζει
και ένα χαμόγελο σκουρόχρωμο φωτίζεται
από τις καμέλιες, τα ροζ τριαντάφυλλα.
Ένας ήλιος, τονίζει τις λεπτομέρειες,
αυτά που η νύχτα μέσα στην ντροπή της κρύβει.

Και το θεριό μπορεί να πεταχτεί κάτω από τα πλακάκια,
και η γυναίκα να ουρλιάξει,
τα πάντα μπορούν να αλλάξουν,
σαν κάποιος διακόπτης αφανής,
τον ήλιο κοκκινίζει, χαμόγελο εξατμίζεται,
μια φωνή και μια κραυγή,
αλλάζουν το τοπίο.
Οι μαργαρίτες αυτόχειρες, κάτω από
το πέλμα μου επιθυμούν να ζήσουν.

Κάτω από το κρεβάτι μου,
κρύβω το θηρίο,
το βράδυ σαν κοιμάμαι κρυφακούω,
αν ανασαίνει,
άραγε είναι ακόμα ζωντανό;

Εκείνο το βράδυ που το έσκασε,
το βρήκα στην αυλή,
μαζί με την γυναίκα..

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Περιεργη οντως η αναρτηση σου,οπως και ο ιδιος προεβλεψες..,αλλα μου αρεσε παρα πολυ..
Μ αρεσε ο τροπος που εθεσες το ευμεταβλητο της ζωης,της μοιρας..
Να μην αφουγκραζεσαι το θεριο.., ομως μην το υποτιμησεις ποτε,θα το εξαγριωσεις..οταν ακους την ανασα του κρατας μεσα σου ζωντανο το φοβο κι οχι την επιφυλαξη που καθε ευσυνειδητος ανθρωπος οφειλει να εχει..μπορουμε να ειμαστε ανταξιοι αγωνιστες απεναντι στη ζωη μας,οποια κι αν ειναι,κι ας εχει παντα προτερημα της τη γνωση,γιατι εμεις εχουμε,εν μερει,την ευτυχια της αγνοιας..
Ελπιδα

nkarakasis είπε...

Αυτό ακριβώς εννοώ, δεν το υποτιμάω αλλά ούτε και πάνω στο κρεβάτι μου δεν το βάζω. Κάτι που να γίνει θα γίνει..
Έχεις απόλυτο δίκιο Ελπίδα, έχουμε την ευτυχία της άγνοιας.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, και μόνο το όνομα σου, ελπίδα φέρνει .. :)

Παυλίνα, παρά λίγο να το ξεχάσω, αν μπεις εδώ σου εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ευτυχισμένα.

Ανώνυμος είπε...

Νικόλα μου σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου!!!
Να χαίρεσαι και εσύ την κορούλα σου Χρόνια της πολλά!!!
Παυλίνα

Ανώνυμος είπε...

Χρονια πολλα και πολυ πολυ ευτυχισμενα και στις δυο!!
Δεν ηξερα οτι ελεγαν και την κορη σου Παυλινα..
καληνυχτα!

nkarakasis είπε...

Ευχαριστώ Παυλίνα, να χαίρεσαι και εσύ την κόρη σου.

Ελπίδα και σε εσένα καληνύχτα, δεν σε ρ'ωτησα πήγες καλά με τις εξετάσεις ; τώρα καλοκαίρι ε ;;;

Ανώνυμος είπε...

Πολυ καλα πηγα Νικο μου..,αλλα δυστυχως το καλοκαιρι,με την εννοια των διακοπων,δεν εχει ξεκινησει ακομα..εχω τα θερινα μαθηματα στο φροντιστηριο ακομα,μεχρι τις 24 του Ιουλιου..ελπιζω το παιδεμα αυτο να ναι αρκετα καρποφορο ωστε να χω μεριδιο στις φιλοδοξιες μου..
Να σαι καλα για το ενδιαφερον σου..

Μιχάλης Ρ. είπε...

Δυστυχώς φίλε στη ζωή υπάρχουν κανόνες και συμπεριφορές που φέρνουν νομοτελειακά το προδεδικασμένο. Βασικός κανόνας ζωής είναι ότι ζούμε και βιώνουμε τη ζωή που φανταζόμαστε. Γι’ αυτό και χρειάζεται προσπάθεια για να προσδοκούμαι αυτό που χρειαζόμαστε κι όχι αυτό που θέλουμε. Μου δίνεις την εντύπωση ότι ψάχνεις συμπαραστάτες στην θλίψη από την ήττα και όχι συμπαραστάτες στον αγώνα που θα διεκδικήσεις τη νίκη μέχρι το τέλος. Αν δεν είσαι αποφασισμένος να διεκδικήσεις μαχητικά το δίκιο σου παράτατα. Όταν τελειώσει, το χειρότερο είναι να χάσεις την αυτόεκτίμησή σου. Προετοιμάσου για πόλεμο, γιατί αυτό θα ζήσεις. Έτσι θα σου δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσεις τους φίλους σου και να εκτιμήσεις τη μοναξιά σου.
Χρόνια πολλά στη Παυλίνα

Μιχάλης Ρ. είπε...

Ένας κύριος μπαίνει μέσα σε ένα φαρμακείο που εφημερεύει:
- Πελάτης: Θα ήθελα μία οδοντόκρεμα.
- Φαρμακοποιός: Δυστυχώς κύριε έχουν τελειώσει. Μήπως θέλετε τη διαφημιστική που έχω στην βιτρίνα;
του απαντά ο φαρμακοποιός.
- Π: Εντάξει.
Φέρνει ο φαρμακοποιός μια οδοντόκρεμα δύο μέτρα περίπου μήκος.
- Π: Δεν πειράζει. Θα πάρω αυτή. Μου δίνεται επίσης μία οδοντόβουρτσα;
- Φ: Δυστυχώς κύριε δεν έχω άλλη οδοντόβουρτσα από τη διαφημιστική της βιτρίνας.
Φέρνει ο φαρμακοποιός μια οδοντόβουρτσα δύο μέτρα περίπου μήκος.
- Π: Δεν πειράζει. Δώστε μου τη διαφημιστική.
- Φ: Μήπως θέλετε τίποτε άλλο;
- Π: Για υπόθετα ήρθα, αλλά λέω να μην τα αγοράσω τώρα.!!!
Έφαγα στους Αγ. Σαράντα τη βροχή της αρκούδας. Ευτυχώς πήγαμε με το αμάξι λόγω παιδιών. Ευτυχώς γιατί αλλιώς θα έλιωνε η ζαχαρένια μου.
Κι άντε μετά να βάλω αγγελία "ζητείται καλλονή με αγάπη στα παιδιά και ικανότητες νοσοκόμας για να γηροκομήσει μεσήλικα με καντάρια τρέλας" και να βρω ανταποκριτή και ανταπόκριση.

nkarakasis είπε...

Ελπίδα, ότι και να γίνει το καλοκαίρι θα έρθει. Οπότε μην σκάς, κοίτα να ζεις την ζωή σου.

Μιχάλη, δεν ψάχνω συμπαραστάτες, αυτό θα ήταν άρρωστο. Μαύρες σκέψεις φέρνουν μαυρα γραπτά. Ξέρω ότι δεν είναι σωστό, η θετική σκέψη είναι ο σωστός δρόμος. Συγχώρα με για αυτό, μα έχω βουνά μπροστά μου να διαβώ.
Και δεν υπάρχουν νικητές και νικημένοι, ένας πόλεμος τέτοιος το μόνο που σου αφήνει έιναι μια πίκρα, τίποτα άλλο.

Πες μου την διεύθυνση του φαρμακείου να την αποφύγω.. (πολύ καλό)
Ευτυχώς που πήρες το αμάξι, εδω έχουμε σκάσει στην ζέστη .. πού βροχή..

Μιχάλης Ρ. είπε...

Στο τέλος φίλε όταν περάσει η μπόρα ο νικητής μπορεί να έχει χάσει το κεφάλι του αλλά έχει κρατήσει ζωντανή την αυτοεκτίμησή του. Μ’ αυτή ζούμε και γι’ αυτή μας εκτιμούν. Είσαι (Ά)νθρωπος με πολλά προσόντα που άλλα ανακάλυψες ψάχνοντας τον εαυτό σου κι άλλα απέκτησες με προσπάθεια και κόπο. Σ’ αυτή τη φάση της ζωής σου όμως η ευαισθησία σου είναι «τρύπια βάρκα» καταμεσής του πελάγου. Μη την εμπιστεύεσαι γιατί πρώτιστη υποχρέωση είναι η ζωή. Γίνε παιδί, απαιτητικό, σκληρό και αδυσώπητο, σαν κι αυτά.

nkarakasis είπε...

Ότι είμαι το χρωστάω και πρέπει να παλέψω για αυτό το χρέος...

Σε ευχαριστώ πολύ Μιχάλη. Δεν ξέρω, υπάρχουν σκληροί άντρες; Νόμιζα ότι ήμουν, μα ο Θεός δίνει τις απαντήσεις, εμείς ανώφελα κάνουμε ερωτήσεις..