Σελίδες

26/11/09

Keep Walking...

Ο λεπτοδείχτης σπρώχνει τον δείκτη και όλοι μαζί σκαρφαλώνουν στο κυκλικό ρολόι με μια επιμονή, μια πεισματωμένη θέληση θα έλεγα. Μα το ποιο παράδοξο σε αυτήν την ιστορία, είναι τούτη η μικρή συνήθεια του. Σαν και σήμερα, κάθε χρόνο, ο λεπτοδείχτης κάνει μια μικρή στάση. Με κοιτάζει στα μάτια και ρωτάει το ίδιο πράγμα εδώ και 40 περίπου χρόνια.
"Ακόμα εδώ είσαι;"
"Ναι"
"Χρόνια πολλά, τότε " μου λέει και ένα χαμόγελο ζωγραφίζεται στο πρόσωπο του. Δίχως να χάσει άλλο χρόνο ανασκουμπώνεται και συνεχίζει το ταξίδι του.
Η ίδια ερώτηση μου έρχεται στα χείλη κάθε που τον βλέπω να απομακρύνεται.

Άραγε, θα τον ξαναδώ;




13 σχόλια:

#FN$# είπε...

Χρόνια πολλάααααααααα!
:)

Αχμ...κ...φυσικά κ θα τον ξαναδείς...!

nkarakasis είπε...

Ναι βρε #FNS#@#@# φυσικά και θα τον ξαναδώ, μικρό παιδί με απορίες είμαι, δεν το έχεις πάρει χαμπάρι ακόμα;
Ευχαριστώ για τις ευχές!

Μιχάλης Ρ. είπε...

Χρόνια πολλά και τυχερά φίλε, να χαίρεσαι την ευλογία της ζωής όπως αρμόζει σε άνθρωπο που νοιάζεται για την επόμενη ώρα όλων μας.
ΥΣ: (1)Ρε συ τεκνό μεγάλωσες, πότε πρόλαβες;
(2)Πικρή πραγματικότητα!
4 ναυαγοί ηλικίας 20, 30, 40 και 60 ετών βρίσκονται σε ένα νησί και σε απόσταση αναπνοής σε ένα άλλο νησί βρίσκονται 4 καταπληκτικά φωτομοντέλα.
Ο 20άρης λέει: - Γρήγορα να κολυμπήσουμε να πάμε απέναντι στα κορίτσια!
Ο 30άρης του απαντά: - Καλά μην βιάζεσαι και τόσο...
Ο 40άρης προτείνει: - Εγώ λέω να κατασκευάσουμε μία σχεδία
O 60άρης: - Για σταθείτε ωρέ παιδιά . Γιατί να τα κάνουμε όλα αυτά; Αφού και από εδώ βλέπουμε !!!
(3)Διαλέγεις και παίρνεις!!!

nkarakasis είπε...

Θέλει ρώτημα ; τον 20ρη θα πάρω. Μια ερώτηση μόνο οι κοπέλες έχουν τελειώσει το next top models ? αλλιώς δεν πέφτω στο κρύο νερό ..

ilianna είπε...

Χρόνια πολλά Νίκο μου! Εύχομαι να σε χαίρονται οι αγαπημένοι σου για πολλά χρόνια ακόμα..Είθε να πραγματοποιηθούν όλα εκείνα σου τα όνειρα, τα ανεκπλήρωτα που στοιχειώνουν τις σκοτεινές νύχτες όλων μας..Αναλυτικότερες ευχές θα σου γράψω αύριο διότι δεν προλαβαίνω τώρα..
Καλή σου νύχτα κύριε περίπου 40...αστειάκι!

Υ.Γ(1): Αυτό πρέπει να είναι το μικρότερο κείμενο στο blog σου που αναρτώ-τι καλή που είμαι, βρήκα μέρα….?!Επιφυλάσσομαι…αύριο…

Υ.Γ(2): Keep walking my friend!

pavlina είπε...

Νικόλα μου Χρόνια σου Πολλά, και οτι επιθυμείς!!!

Ανώνυμος είπε...

Παρα τριχα σε προλαβα πριν τις 00:OO!Χρονια σου πολλα Νικο μου να σαι παντα καλα,ευχομαι στη ζωη σου να βρισκεις αυτο που οντως επιθυμεις κι οχι αυτο που νομιζεις(δεν το απευθυνω προσωπικα,απλα οι ανθρωποι συνηθιζουμε να παρεξηγουμε τα θελω μας,ελπιζω παντως εσυ να σαι τυχερος)

να σαι καλα

nkarakasis είπε...

illiana, ένας σαραντάρης είναι 2 εικοσάρηδες.. Ευτυχώς εγω είμαι μόνο 18 χρονών.. (εδώ και 20 χρόνια περίπου)

Παυλίνα, Ελπίδα, ευχαριστώ για τις ευχές.
Αυτό που όντως επιθυμώ; καλύτερα να καταφέρω τον σκοπό μου, να είμαι ευτυχισμένος.

Ευχαριστώ και εσείς να είστε καλά με υγεία πάνω από όλα! και μην ξεχνιόμαστε
Keep Walking..

Ανώνυμος είπε...

Ετυχε να βρω τη χαρα και την ευτυχια σε πραγματα που διεφεραν απ αυτο που φανταζομουν,αρκετες φορες αναλογικα μ αυτα που εχω ζησει..και το δα να συμβαινει και γυρω μου..ελλειψη αυτογνωσιας?ποιος ξερει..
Ευχηθηκα οι στοχοι σου να αντικατοπτριζουν ατοφιες επιθυμιες (και να πετυχουν)κι αν οχι να αστοχσεις για να τις βρεις..

Καλε μου 18αρη,θα περιμενω αυριο το πρωι να περασεις απο το σπιτι μου να παμε μαζι σχολειο!

Καληνυχτα ποιητη..

fog είπε...

Χρόνια καλά και γεμάτα!!!

nkarakasis είπε...

Ευχαριστώ, και εσύ ότι επιθυμείς !

ilianna είπε...

Αναλυτικά σήμερα που ήρθα να πω κάτι χρωστούμενα από χθες..Σας υποβάλω τις θερμές ευχές μου για την γενέθλια ημέρα σας, την χθεσινή.Εύχομαι να εξακολουθήσεις υγιείς και ακμαίος την καλλιτεχνική σου πορεία στο μονοπάτι της ζωής..Συνεχίζω με τα τετριμμένα που όλοι θέλουμε να ακούμε στα γενέθλια μας -όταν θέλουμε να τα γιορτάζουμε..- ότι επιθυμείς να αποκτήσεις και ότι σκεφτείς να κατακτήσεις!
Το δώρο μου εξ αποστάσεως είναι κάτι που μου είπε μια καλή μου φίλη ,αν θέλεις κράτησέ το, εμένα με έχει βοηθήσει πολλές φορές να ανασυντάξω, το αμάζευτο μυαλό μου που ενθουσιάζεται και τρέχει, για να συνεχίσει να τρέχει αλλά συνειδητά..
"Και αν κάνουμε λάθος τι πειράζει; τι σημασία έχει ένα λάθος στο ατελείωτο και ατέρμονο πλάτος της ζωής,αφού αυτό κατέχει τη θέση ενός δευτερολέπτου στην αιωνιότητα..εξάλλου δεν γίνετε να ωριμάζεις χωρίς λάθη, χωρίς μνήμη, χωρίς διορθώσεις .Για μένα που αντικρίζω τη μέρα σαν μια ηλιαχτίδα που με τυφλώνει, που ακούω τον αέρα σαν ένα φτερούγισμα πεταλούδας στην απόλυτη σιωπή, που μυρίζω τη θάλασσα σαν την απολαυστική μυρωδιά του ζεστού καφέ το πρωί -ξέρω πια ,γιατί έγινα φίλη με τη «Ζωή», ότι η αμαρτία φέρνει εμπειρία και η εμπειρία σοφία, ξέρω καλά πια ότι επιθυμώ να με τυφλώνει η ηλιαχτίδα, επιθυμώ να ακούω το φτερούγισμα της πεταλούδας, επιθυμώ να μυρίζω τη θάλασσα.. Γιατί? γιατί είναι αυτά που κρατάνε ζωντανή , που με κάνουν να ονειρεύομαι και να ελπίζω, που με πεισμώνουν να διατηρούμε καθαρή και ηθική στη ψυχή, που με κρατούν ελεύθερη να αγαπώ και να αναζητώ την ευτυχία.." αν θες κρατάς κάτι από όλα αυτά, ίσως και τίποτα...ίσως όλα αυτά να φαίνονται πολύ ρομαντικά και γλυκανάλατα, ίσως πάλι αν ήμουν κουρασμένη από τη ζωή να σου απαντούσα πως έχεις δίκιο να το πιστεύεις… θα έλεγα τότε "η μεγαλύτερη δυστυχία είναι να κυνηγάς την ευτυχία.." όμως δεν είμαι κουρασμένη προς το παρόν και ελπίζω να κρατήσει..αυτό εύχομαι και σε σένα μην κουραστείς να προσπαθείς...(ελπίζω να μην σε κούρασα?!)

Υ.Γ:---Συμφωνώ με το ένας σαραντάρης είναι δύο εικοσάρηδες..κάτι θα ξέρεις εσύ??!

nkarakasis είπε...

Κάποτε που λες, ένας κοινός θνητός που μου έμοιαζε πολύ, έψαχνε να βρει το παράθυρο της ζωής. Ώσπου έγραψε αυτό
http://sokinfun.blogspot.com/2008/03/blog-post_23.html

Από τότε ξέρει κάτι επιπλέον. Όλα αυτά που αναφέρεις είναι ανούσια, και άχρηστα αν σου δεν έχεις το νο1 ιδανικό. Την ανάσα σου.
Θα στο πω αλλιώς, τι είναι πιο σημαντικό ένα όμορφο κάδρο ή (χάρτης που με έχωσες στην πριζα...χμμ) ή εσύ που το κοιτάς; Πότε παίρνει άραγε μορφή η μορφή; Πότε αξιώνεται κάποιος ή κάτι, όταν βράζει μέσα στο ζουμί του ή όταν δίνει και παίρνει; Η ενέργεια της ανταλλαγής είναι το σημαντικό και η ενέργεια αυτή απαιτεί την ανάσα σου.
Τι θα ήταν ένας πίνακας του Ρεμπράντ στο πατάρι; Τίποτα.
Αυτός είναι ο λόγος που εκδίδω βιβλίο, αυτός είναι ο λόγος που ότι και να αγαπάμε πρέπει να το λέμε, να το δείχνουμε. Όχι για να πάρουμε εμείς κάτι απο την διαδικασία, αλλά για να κάνουμε το αντικείιμενο/υποκείμενο/άνθρωπο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!...

Τι είναι ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα αν εσύ είσαι σπίτι και δουλεύεις; τίποτα, για σένα τίποτα. Συνεπώς, η ανάσα μας, η ενέργεια που αναλώνουμε με το ωραίο και το σημαντικό ανυψώνει τον στόχο μας.. που δεν είναι άλλος από το να κοιτάμε τον καθρέπτη και να μην ντρεπόμαστε...
που δεν είναι άλλος απο το να είμαστε κοντά στο ωραίο και το ευτυχές, στο όμορφο και αυτό που μας γεμίζει. Εμείς δίνουμε την αξία, γιατί αυτά λάμπουνε από την δική μας ευεξία..!
Πολλά είπα. Και τα λάθη είναι απαραίτητα για να μαθαίνουμε και να λέμε ¨"Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός.."
Από λάθη ..ουυυυυυ

Ευχαριστώ για τις ευχές και πάνω από όλα για την κατάθεση σου.
Να 'σαι καλά,