ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΑΝΑΡΙΑ Του λιμανιού το καλντερίμι όσοι δε ζήσαν να που δεν ξέρουν τι είναι πόνος και καημός, πώς κλαίει ο άνθρωπος που τα όνειρά του τώρα σβήσαν, πόσο πικρός του κόσμου ο κατατρεγμός.
Πνιχτές ανάσες και βρισιές, βαμμένα χείλια παγωμένα στις γωνιές. Κι είναι θάνατος αργός του πεζοδρόμιου ο νόμος ο σκληρός.
Πληρωμένες αγκαλιές ιστορίες τραγικές γράφονται μέσ' στις κρύες φτωχογειτονιές. Το τραγούδι σπαραγμός η ζωή κατατρεγμός, το καλντερίμι ένας ατέλειωτος καημός.
Του λιμανιού το καλντερίμι όσοι δε ζήσαν, να που δεν ξέρουν τι είναι πόνος και καημός. Πώς κλαίει ο άνθρωπος που τα όνειρά του τώρα σβήσαν, πόσο πικρός του κόσμου ο κατατρεγμός.
Σβήσαν τα φώτα στα στενά του λιμανιού τα καλντερίμια σκοτεινά και σταμάτησε η ζωή το ψέμα το φτασιδωμένο της να ζει.
Πίκρα, δάκρυ, στεναγμός ξεχαστήκαν κι ο καημός έγινε όνειρο γαλάζιος ουρανός και τα πρόσωπα χλωμά, κουρασμένα τα κορμιά μέσα στον ύπνο ψάχνουν να βρουν λησμονιά. http://www.youtube.com/watch?v=eCyH8YfA-PY Γειά σου φιλαράκι, ταξιδεύω για πλάκα...
2 σχόλια:
ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΑΝΑΡΙΑ
Του λιμανιού το καλντερίμι όσοι δε ζήσαν
να που δεν ξέρουν τι είναι πόνος και καημός,
πώς κλαίει ο άνθρωπος που τα όνειρά του τώρα σβήσαν,
πόσο πικρός του κόσμου ο κατατρεγμός.
Πνιχτές ανάσες και βρισιές,
βαμμένα χείλια παγωμένα στις γωνιές.
Κι είναι θάνατος αργός
του πεζοδρόμιου ο νόμος ο σκληρός.
Πληρωμένες αγκαλιές
ιστορίες τραγικές
γράφονται μέσ' στις κρύες φτωχογειτονιές.
Το τραγούδι σπαραγμός
η ζωή κατατρεγμός,
το καλντερίμι ένας ατέλειωτος καημός.
Του λιμανιού το καλντερίμι όσοι δε ζήσαν,
να που δεν ξέρουν τι είναι πόνος και καημός.
Πώς κλαίει ο άνθρωπος που τα όνειρά του τώρα σβήσαν,
πόσο πικρός του κόσμου ο κατατρεγμός.
Σβήσαν τα φώτα στα στενά
του λιμανιού τα καλντερίμια σκοτεινά
και σταμάτησε η ζωή
το ψέμα το φτασιδωμένο της να ζει.
Πίκρα, δάκρυ, στεναγμός
ξεχαστήκαν κι ο καημός
έγινε όνειρο γαλάζιος ουρανός
και τα πρόσωπα χλωμά,
κουρασμένα τα κορμιά
μέσα στον ύπνο ψάχνουν να βρουν λησμονιά.
http://www.youtube.com/watch?v=eCyH8YfA-PY
Γειά σου φιλαράκι, ταξιδεύω για πλάκα...
Να και η Πολύπανου..
όμορφο, σε ευχαριστώ Μιχάλη, καλό ταξίδι..
Δημοσίευση σχολίου