Είναι άραγε ταξίδια αυτά που δεν γερνάς; Είναι το ίδιο κάθε μέρα που ανασαίνεις ; είναι το ίδιο, μήπως τελικά δεν είναι ;
Και να, εκείνο το ρόδο που φοράς στο πέτο, θα καει, στο πρώτο ψέμμα που θα πεις, η στάχτη του τα μάτια σου θα κλείσει και πάλι μέσα στο αδρανές σημείο του εγώ θα τυρανιέσαι ..
2 σχόλια:
Την καλησπέρα μου...
Και την δική μου..
Δημοσίευση σχολίου