Το σκάσαν οι λέξεις

Δραπέτευσαν μια νύχτα οι έξι λεξούλες και πήγαν προς την έξοδο του παλιού λεξικού.
Τώρα σκέφτονται το πως θα κατέβουν από την ψηλή και σκονισμένη βιβλιοθήκη. Στην αρχή κοιτούσαν  γύρω-γύρω, μήπως βρούνε κάτι που μπορεί να τους βοηθήσει. Η λέξη «Τριαντάφυλλο» με τα 12 γράμματα, είδε ένα μακρύ σκοινί που έπεφτε από το πάνω ράφι, έως το πάτωμα.
Μία-μία λεξούλα κατέβηκε ήσυχα μην τους ακούσουν τα παιδιά που διάβαζαν μέσα στο δωμάτιο. Όμως δραπέτευσαν μόνο οι τρεις από τις έξι γιατί την τελευταία στιγμή το παλιό λεξικό σηκώθηκε και κατάπιε τις άλλες.
Οι υπόλοιπες λέξεις ξαφνιάστηκαν εντελώς και συνέχισαν το ταξίδι τους προσεκτικά.
Στην συνέχεια αντιμετώπισαν πολλές δυσκολίες (κάνοντας βόλτες στο σπίτι), τόσο που κόντεψαν να τις ρουφήξει η ηλεκτρική σκούπα.
Όμως τα κατάφεραν και όταν πέρασε από κοντά τους ένα κορίτσι (που παραλίγο να τις πατήσει), τις πήρε στην παλάμη της και ρώτησε:
- Τι κάνετε εδώ μικρές λεξούλες;
- Καλά, όχι και μικρές! Είπε η λέξη «τριαντάφυλλο».
- Πως σε λένε; ρώτησε η λέξη «μυαλό»
- Με λένε Αλίκη και είμαι επτά ετών.
- Ωραίο όνομα είπε η λέξη «κούκλα»
- Πως και είστε ζωντανές; είπε η Αλίκη
- Όλες εμείς οι λέξεις είμαστε ζωντανές και απλώς το σκάσαμε από το παλιό λεξικό που είμασταν φυλακισμένες, μια και δεν μας χρησιμοποιεί κανείς, είπε η λέξη «μυαλό»
-  Μπορώ να σας χρησιμοποιήσω εγώ, να, αυτό το λεξικό είναι του αδερφού μου που έφυγε για την Αγγλία και ξεχάστηκε εκεί πέρα, είπε η Αλίκη, μπορείτε να ζήσετε εκεί!
- Τέλεια! Είπαν οι λέξεις!
Τέλος το επτάχρονο κορίτσι, η Αλίκη, γνώρισε τρεις ζωντανές λέξεις που γίναν οι καλύτεροι φίλοι της. Συνεργαζόντουσαν στα μαθήματα, δηλαδή έλεγε η Αλίκη μια λέξη (που ήθελε να βρει στο λεξικό) και μια από τις λέξεις την έβρισκε και της απαντούσε.
Και έτσι έζησαν αυτές οι λέξεις μαζί με την Αλίκη ευτυχισμένα!!!

Παυλίνα Καρακάση ετών 9. (Μικρές διορθώσεις στην σύνταξη, γίναν από εμένα).