Κλείσαν οι τράπεζες και όλοι κρύφτηκαν πίσω από μια εικόνα αυστηρή σαν να ήταν αυτό που θα τους προστάτευε σε αυτήν την κακιά ώρα. Ο ένας έλεγε ότι έφταιγε το κράτος, ο άλλος ο ουρανός και κάποιος άλλος η γη. Δεν καταλάβαινα.
Κάποιος έπρεπε να φταίει, έτσι είπαν και το ‘ρίξαν κορώνα γράμματα · κλήρωσε ο ψηλός με τα γυαλιά. Έσκυψε το κεφάλι δείχνοντας ότι δεν ήθελε ιδιαίτερα, ράθυμα, βαριεστημένα έκατσε στο κέντρο και όλοι άρχισαν να τον κοροϊδεύουν και να τον βρίζουν με λόγια που δύσκολα μπορώ να μεταφέρω. Κάποιος τον έσπρωξε και κάποιος του πέταξε μια πέτρα, δεν μπόρεσα να δω περισσότερα εκείνη την στιγμή, υπήρχε πανικός. Πάντως δεν άλλαξε και πολύ η κατάσταση αρκετές ώρες αργότερα, ώσπου ο ένας από αυτούς, εκείνος με την μακρουλή φαβορίτα έκατσε κάτω εντελώς κατάκοπος από την προσπάθεια και άρχισε να κλαίει με θόρυβο κρύβοντας τα μάτια του να μην τον δουν οι άλλοι, Τουλάχιστον αμέσως δεν τον είδαν, αλλά σύντομα ο ένας μετά τον άλλο άρχισαν να κλαίνε πάνω από το νεκρό κορμί του ψηλού με τα γυαλιά. Φυσικά κάποιοι γέλασαν αλλά δεν θέλω να σας περιγράψω τα αισθήματα μου για αυτούς. Δεν ήταν αθώος, είπε ένας άλλος που τον συμπάθησα. Ούτε εσύ, του είπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου