Σελίδες

30/1/08

Living & Beleiving (I)








Παρατήρησα ότι γράφεις πολύ συχνά για τα Θεία. Είσαι τόσο πολύ θρησκευόμενος και γράφεις συνέχεια ιστορίες για τον Θεό ;

- Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς . Αν έγραφα για πόρνες θα ήμουνα πόρνη ? Και για να σου απαντήσω στο ερώτημα σου. Όχι, τουλάχιστον όχι με την έννοια που θέτεις. Δεν πάω στη εκκλησία τόσο συχνά και ζήτημα αν ξέρω απ’ έξω τόσα τροπάρια όσα ξέρουν οι γριές. Κάθε φορά που πάω στην εκκλησία ρωτάω «Και τώρα τι γίνεται.. θα μου εξηγήσει κάποιος;».

- Και τότε γιατί γράφεις; Προς τι η εμμονή σου για τον Θεό.

- Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Στον Θεό πιστεύω. Αλλά με τον δικό μου τρόπο. Όχι απαραίτητα με τον τετριμμένο. Ίσως κάποιος να πει ότι ζω εύκολα, γιατί το παίζω χριστιανός χωρίς – για παράδειγμα- να νηστεύω 40 μέρες. Και ναι δεν θα διαφωνήσω μαζί του. Τόσο θρησκόληπτος χριστιανός δεν είμαι. Αλλά τον θεό τον αγαπάω γιατί εγώ τον βλέπω.

- Τι εννοείς τον βλέπεις?

- Θα προσπαθήσω να στο εξηγήσω με όσο πιο απλά λόγια μπορώ. Όταν βλέπεις στον φούρνο ένα ταψί με μελομακάρονα, πιστεύεις ότι κατασκευάστηκαν εκ των ουκ άνευ ; Όχι βέβαια! Ξέρεις πολύ καλά ότι τα μελομακάρονα τα έφτιαξε ένας φούρναρης, και επίσης ξέρεις πολύ καλά , ότι χρησιμοποίησε μια φόρμα για να τα κάνει να μοιάζουν μεταξύ τους, χωρίς όμως να μπορέσει να τα κάνει ολόιδια. Όλα αυτά δεν τα βλέπεις εκείνη την ώρα, αλλά ο εγκέφαλος σου αυτόματα το γνωρίζει.

- Πράγματι κανένα μελομακάρονο δεν είναι ίδιο με ένα άλλο. Αλλά τι σχέση έχει αυτό με τον Θεό.

- Α είναι απλό. Όταν βλέπεις τα δώρα του Θεού δεν φαντάζεσαι τον ίδιο τον Θεό ? Εμένα τα δικά μου δώρα κοιμούνται αυτήν την ώρα στο δίπλα δωμάτιο, και ναι, σίγουρα είναι το πιο ακριβό δώρο που μπορούσε να μου κάνει ο Θεός. Και σίγουρα έχει χρησιμοποιήσει κάποια φόρμα αλλιώς το ένα μου παιδί θα έμοιαζε με άλογο. Κώδικα DNA την λένε την φόρμα οι επιστήμονες στις μέρες μας.

Κατάλαβες τώρα γιατί πιστεύω ότι τον βλέπω τον Θεό! Και επίσης πιστεύω ότι και κάποιοι άλλοι πολύ πριν από εμένα είδαν τα δώρα του Θεού και ζωγράφισαν τον ίδιο το Θεό, τρανή απόδειξη είναι τα βιβλία που διαβάζουμε σήμερα (Καινή και Παλαιά διαθήκη κ.α.) Τα πιο θετικά και ελπιδοφόρα βιβλία σε όλον τον κόσμο !

Απορώ μάλιστα γιατί κάποιοι άνθρωποι, από την δειλία τους να παραδεχθούν την Ανωτερότητα του Θεού, «ντοπάρονται» με βιβλία εμψύχωσης προσωπικότητας την στιγμή που κάθε ανάσα του Θεού περιλαμβάνει τέτοιες σκέψεις. Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.

Επίσης θα ήθελα να σε πληροφορήσω ότι για μένα ο Θεός δεν βρίσκεται στην εκκλησία απαραίτητα. Κατοικεί και μέσα στο σπίτι μου, και μάλιστα εκεί που δεν πάει το μυαλό σου. Να για παράδειγμα χθες το βράδυ κοιμόταν μαζί μου. Κάθε φορά που ξεσκεπαζόμουν με σκέπαζε να μην κρυώσω. Αν ο Θεός δεν απορρέει από την αγάπη που εισπράττουμε τότε που είναι ;

- Ναι άλλα, καμιά φορά ο ίδιος Θεός που φέρνει δώρα, κάποιες φορές παίρνει και πίσω αυτά που έδωσε, αφήνοντας στην θέση του συντρίμμια και κενό. Αυτό γιατί συμβαίνει ;

- Αυτή είναι δύσκολη ερώτηση. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι το εξής. Πες ότι έχεις ένα αμάξι που το αγαπάς πολύ. Κάποια στιγμή το αμάξι αυτό σταματάει να κινείται και πεισματωμένα δεν παίρνει μπρός. Παίρνεις τηλέφωνο τον κατασκευαστή και τον ρωτάς τι μπορεί να φταίει και το πολυαγαπημένο σου αμάξι δεν ξεκινάει. Και ο κατασκευαστής σου λέει από το τηλέφωνο δύο τινά :
  1. Aυτό το αμάξι ήθελε διαφορετική οδήγηση από αυτή που συνήθιζες να κάνεις εσύ, άρα καλά έκανε και χάλασε.
  2. Σε όλες τις παρτίδες κάποια μπορεί να βγούνε χαλασμένα. Απλά έτυχε σε εσένα.

Και αφού έρθει και δει το αμάξι σου από κοντά, σου λέει : Τυχερός είσαι γιατί τα λάστιχα θα έσκαγαν, αν πήγαινε το αμάξι πάνω από 10 km. Άρα και πάλι καλά έκανε και χάλασε. Η μεγάλη διαφορά με την ζωή είναι ότι δεν μπορούμε να συνομιλήσουμε με τον κατασκευαστή / αυτόν που στέλνει τα δώρα/ τον Θεό, απλά το μόνο που μπορούμε να υποθέσουμε είναι τούτο :

Όπως και σε ένα έργο τέχνης, φανταζόμαστε τον καλλιτέχνη και άθελα μας ερωτευόμαστε την αύρα του, έτσι και εδώ αν και δεν γνωρίζουμε τον Θεό προσωπικά, φανταζόμαστε το κάλλος της οπτασίας του, μέσα από τα όμορφα δημιουργήματα του.
Σκιαγραφούμε νοητά έναν αλάνθαστο και πάνσοφο εγκέφαλο εξετάζοντας την Σοφία και την Ακρίβεια που λειτουργούν τα πάντα γύρω μας.

Πώς λοιπόν αυτός ο Τέλειος, Αστείρευτος Ποιητής και Τέκτων των Πάντων και Παντοτινών μπορεί να πήρε κάποια λάθος απόφαση ή να αναίρεσε ένα από τα δώρα του ; Ταπεινή μου γνώμη.. μάλλον δεν έκανε.

Κάθε οντότητα είναι μόνο ένας κόκκος άμμου από το ατελείωτο ψηφιδωτό του Δημιουργήματός Tου. Και ναι, κάποιες φορές ο Τεχνίτης πρέπει να αφαιρέσει κάποιο κομμάτι για να δημιουργήσει κάποιο άλλο. Ίσως αυτήν να είναι η αιτία που συμβαίνουν κάποια πράγματα γύρω μας.

Εγώ πάντως ένα γνωρίζω για τον Θεό. Ότι δεν γνωρίζω τίποτα. Και αυτό μου δίδει έναυσμα να προσπαθώ να κατανοήσω τα έργα του ελπίζοντας μια μέρα να φανώ αντάξιος των δώρων που έλαβα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: