ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΝ

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.

ΚΑΒΑΦΗΣ

-------------------------------------
και αν κάποια στιγμή σε κάνουν να πιστέψεις
ότι απέτυχες, ότι η ζωή σου ήτανε μια πλάνη,
ένα όνειρο ή ένα φιάσκο
σήκω όρθιος, ύψωσε το ανάστημα,
αναφώνησε το όνομα σου δυνατά,
απέλυσε τις νοσηρές σου σκέψεις
χάρισε στον αέρα την ομορφιά σου
και τους συνανθρώπους σου
μύρωσε,λάδωσε και χρύσωσε
με την σκέψη σου,
την αγάπη σου,
και τότε η ζωή σου
θα γίνει το καρνάγιο
του εγώ σου.
**
Δέξου την αποτυχία
με τις ίδιες δάφνες της
επιτυχίας,
πάντα
σιωπηλά και υπερήφανα,
μετάνιωνε,
μάθαινε.
**
Διάλεξε το μονοπάτι σου,
μην τρέμεις στην ιδέα
ότι θα το προσπεράσεις
θα το δεις,
είναι το μοναδικό
απάτητο παρτέρι μέσα
στον κήπο της ζωής σου.

Ν.Κ.
(φιλοσοφίες της νύχτας)