Σελίδες

24/3/13

Ρόζα

Ο Δάγκης, ένας Πορτογάλος επιστάτης του περασμένου αιώνα, κάθισε με τα βρόμικα ρούχα του στις ρίζες της ελιάς δακρύζοντας από την εντολή που πήρε να ξεπαστρέψει την Ρόζα, ένα πανέμορφο αραβικό άλογο που το είχε ξεγεννήσει αλλά και μεγαλώσει με τα χέρια του. Η εντολή από το παλάτι ήταν συγκεκριμένη : Η κόρη του λόρδου το μισεί το άλογο, θεωρεί ότι είναι ατίθασο, δεν ακούει και δεν καβαλιέται. Σκότωσε το!
Μα εκείνος δεν είχε την δύναμη, να τραβήξει ούτε τρίχα απ' το άλογο ακόμη και αν γνώριζε βαθιά μέσα του ότι οι εντολές του λόρδου ήσαν κάτι περισσότερο από ιερές. Και όχι μόνο. Αν πει όχι στον λόρδο, αυτός και η οικογένεια του θα πεινάσει, θα τους διώξουν από το παλάτι και θα γυρνά στους δρόμους παρακαλώντας και ζητιανεύοντας. 

Αλλά τα μάτια της Ρόζας τον είχαν κόψει στα δύο, τον είχαν γεμίσει σκέψεις και ιδέες. Μα πιο πολύ μισούσε που τον έφερε σε τέτοια θέση.
Της έλεγε ξανά και ξανά, «Ρόζα-Ρόζα, είσαι κακιά Ρόζα, γιατί φέρθηκες έτσι; γιατί;»

Δεν υπάρχουν σχόλια: