Αμέσως μετά το φαγητό, βάλθηκε να φτιάξει τα λουλούδια. Σκάλισε γύρω, γύρω από την ελιά - με προσοχή, μην ξεριζώσει καμία ρίζα της - άνοιξε τρύπες δεξιά κι αριστερά και έπειτα έχωσε μέσα τους μικρούς πανσέδες, μοβ, κίτρινους, κόκκινους. Θύμιζε η ελιά σαν να φορούσε ένα πολύχρωμο φόρεμα και δεν ξέρω τι άλλο. Εντελώς θλιβερό. Όχι για την ομορφιά, μη με παρεξηγήσει κανείς. Τα λουλούδια, τα χρώματα, όλα ήταν υπέροχα. Μέχρι και η ελιά έδειχνε να το ευχαριστιέται. Αλλά όχι. Ο ίδιος ήταν θλιβερός. Έκανε ό,τι μπορούσε για να ιδρώσει. Δουλειές που άλλοτε σιχαινόταν, τώρα τις έκανε με όρεξη σαν κάτι να άλλαξε μέσα του. Το καταλάβαινε αυτό.
Πήγε μέσα κι έφερε τα τσιγάρα του. Άναψε ένα και ο καπνός τον ηρέμησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου