Αναπάντεχη επικούρεια συνάντηση μεταξύ συμμαθητών με αλκοόλ και καλή
διάθεση. Κάτι σαν τον κήπο με τις τρελές που στο απρόσμενο πεταγόταν μια
χορεύτρια τίγρης και σου έλεγε από ένα πολύ καλό ανέκδοτο οπότε
ξεκαρδιζόσουν, αλλά και καλλιτέχνες γνωστοί που είχες παρεξηγηθεί στο
παρελθόν μαζί τους μα τώρα πλέον τίποτα απ' αυτά δεν έχει σημασία, αλλά
και μπόλικο χαβιάρι με σαμπάνια πάνω στα κορμιά κάποιων αναμνήσεων. Ένα
απόγευμα που δεν περίμενα ν' έρθει, ακόμη κι αν στην πραγματικότητα
είχαμε ραντεβού αναμεταξύ μας μα με τις ασχολίες μας, ξεχαστήκαμε και
μας πήρε κάποια χρόνια να βρεθούμε. Δεν πειράζει, ήταν σχεδόν σαν
εκδρομή στα Κύθηρα μπακούρια με μια τσάντα με τα μπανιερά , αλλά αυτό
που μου έκανε εντύπωση ήταν στο απέναντι τραπέζι τα παιδιά όλων μας να
περιμένουν παραδειγματικά να συμπεριφερθούν σαν τους μεγάλους.
Αγάπη ολούθε μάλλον, ακόμη και στους εχθρούς μας.…
1 σχόλιο:
Σήμερα αποφάσισα να πάρω σβάρνα τα μπλογκ που παρακολουθώ (ο θεός να το κάνει παρακολούθηση!)
Λοιπόν φίλε μου, μου φαίνεται ότι γέρασες! Όσο για τα παιδιά στο απέναντι τραπέζι… Δυστυχώς το να συμπεριφερθούν σαν μεγάλοι είναι ένας αναγκαστικός μονόδρομος. Η εκπαίδευση από το Σύστημα δεν τους αφήνει κάποια εναλλακτική λύση.
Δημοσίευση σχολίου