Μύγα-μησω.

Στο σπίτι των Γαλανών από χθες γύριζε μια μύγα ενοχλητική, με θόρυβο και αυθάδεια. Γυρνούσε μέσα στα δωμάτια λες και τα είχε νοικιάσει, έκανε κάθετες πάνω από τα κατσαρόλια της τυφλής μαγείρισσας, γύρναγε σαν τρελή γύρω από τον κουφό μπάτλερ και άλλα, αλλά κανείς δεν ήθελε να την βγάλει στο κρύο ώσπου την ώρα που ο κούκος βάρεσε τέσσερις με το τσόκαρο του, εκεί γύρω δηλαδή στο απογευματινό τσάι ακούστηκε ένα μπλουμ και λίγο αργότερο ο κ. Γαλανός άρχισε να βήχει βγάζοντας ενδόμυχα ήχους μύγας και φτερών.
Σίγουρα όλοι περιέγραψαν το μηγα-μήσω που έφτυσε μέσα απ' τα δόντια του, αν και κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει τι ήταν αυτό που τον έκανε να πει τόσο βαριά κουβέντα. Σχεδόν ασήκωτη, από όλες τις απόψεις, αλλά κι όσους δοκίμασαν.
Έκτοτε πίσω από κάθε φωνήεν του ακολουθούσε κι ένα βζιίιιν.
Αδιευκρίνιστο, εντελώς μυστηριώδες. Μαύρο, θα έλεγα.