Κανείς δεν αγοράζει πλέον αναπτήρες Ronson, Zippo, Porche ασημένιους με
σκαλίσματα στις παρειές και τέτοια. Μου έχει λείψει η εικόνα του
σκαλιστού αναπτήρα δίπλα στην μεταλλική κασετίνα. Οι περισσότεροι
καπνιστές βολεύονται με ένα πλαστικό bic ή αντίστοιχο, εύκολα να μπει
στην τσέπη - δεν θέλει ζιπέλαιο, δεν βάζεις γκάζι, δεν θέλει φιτίλι κι
αν τον χάσεις δεν κάνει τίποτα, άλλωστε πολλές φορές φεύγεις με τον bic
του άλλου, με τις ιδέες του και τις παρέες του. Όλα σ’ αυτήν την ζωή
έχουν γίνει πλαστικά, μιας χρήσης φερέφωνα καθημερινής διδακτικής και
τέτοια.
Ένα δάχτυλο κινείται εμπρός μας συνέχεια, δεν έχουμε κάτι δικό
μας να φροντισουμε ή να σκεφτούμε. Ανεβάζουμε στάτους κοινοποίησης, όλα
μιας χρήσης, μια κοινωνία πλυντήριο με ιδέες παρωπίδας. Το, είπα, το
έβγαλα.
1 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου