Σελίδες

6/1/24

Ερωτευμένος

 

Ήμουν ερωτευμένος με μια ακρίδα, αλλά εκείνη δεν με ήθελε γιατί φανταζόταν να γίνει χορεύτρια σε κρουαζερόπλοιο, αλλά εγώ δεν το έβαλα κάτω και έβαλα σχέδιο μεγάλο να την κατακτήσω λέγοντας ψέμματα ότι είμαι πλοιοκτήτης μεγάλου εμπορικού που κάνει βόλτες στα νησιά τα καλοκαίρια. «Τι κρίμα να μην είσαι χορεύτρια» της είπα, γιατί ψάχνω για προσωπικό και εκείνη με αγκάλιασε και με φίλησε δυνατά. Νομίζω ότι ακόμη και τώρα θυμάμαι το φιλί που μου έδωσε εκείνη την νύχτα, που όπως καταλαβαίνετε, ήταν και η τελευταία νύχτα που την είδα, ειδικά όταν έμαθε ότι είμαι ένας μπατίρης σκώληκας, αλλά αυτό συνέβη το πρωί, αρκετά αργά· ο ήλιος μας βρήκε αγκαλιασμένους κάτω από ένα στάχυ που λαμπύριζε από την πρωινή δροσιά. 
 
Και εκείνη είχε κάτι νεύρα. 

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

Πρωινό στο Δερβένι

 Με περιμένουν δουλειές. Όχι όμως οι συνηθισμένες, δεν έχει κίνηση εδώ, δεν έχει κορναρίσματα ούτε καυσαέριο. Η θάλασσα μυρίζει κοντά μου και ο κήπος θέλει την φροντίδα μου, η μπανανιά έχει μεγαλώσει και η κληματαριά έχει σκεπάσει τα πάντα. Με περιμένουν δουλειές. Όχι όμως οι συνηθισμένες. 

Πίνω τον πρωινό καφέ μου πολύ πιο ήρεμος από ποτέ.

31/12/23

Το τέλος του Αυγούστιου Μπέρν

 Τέλη 1934 ο Αυγούστιος Μπερν, ένας φτωχός υποδηματοποιός με μεγάλη φημη στην μικρή επαρχεία της Ελβετίας Banrs συναντιέται για πρώτη φορά με το πρωτότοκο γιό του στο τοπικό μαιευτήριο μετά από μια δύσκολη γέννα, ωστόσο ώρες πριν είχε στοιχηματίσει στον αυριανό τοπικό αγώνα υπέρ μιας ομάδας που σχεδόν ποτέ δεν κέρδιζε. Το ποσό που κέρδισε την επόμενη μέρα ήταν μεγαλύτερο των προσδοκιών του και αμέσως έκλεισε συμφωνία να αγοράσει το σπίτι του Πάστορα που για οικονομικές δυσκολίες το πουλούσε σε αρκετά χαμηλή τιμή. Τώρα με το νεογνό είχε ανάγκη από ένα μεγαλύτερο σπίτι και ίσως έναν κήπο που θα φύτευε ζαρζαβατικά αλλά και μια ρίζα που δεν γνώριζε, και είχε αγοράσει από το Amazon για δέκα λίρες Αγγλίας, που όμως έμελε σ' αυτό το χώμα να αναπτυχθεί ένα από τα πιο σπάνια φυτά που ο καρπός του θεράπευε την παγκόσμια σχιζοφρένεια. Επόμενο ήταν ο κήπος του να του φέρει απερίγραπτα κέρδη και να γίνει ο πιο πλούσιος άνθρωπος στην Ελβετία, και ίσως του πλανήτη. Ωστόσο στα τέλη του 1935 όλα αυτά χάθηκαν έπειτα από μια επιπόλαια κίνηση να ποντάρει σε αγώνα εναντίον της Λϊβερπουλ και να του πάρουν το κήπο και το σπίτι οι πιστωτές και τα funds σε ελάχιστο χρόνο.

Το τέλος του ήταν τραγικό. Τέλη 1936 όταν έφαγε ένα χαλασμένο burger από τα Burber Kings, αφού πρώτα νοσηλεύτηκε με κορωνοιό έπειτα από το χειρουργείο με ρήξη χιαστού. Γενικά όλα καλά, έλεγε μέχρι τέλους που όμως δεν άργησε να έρθει. Ο Κίτρινος πυρετός τον απέκαμε.

-

Στην κηδεία του ο Πάστορας που του πούλησε εξ' αρχής το σπίτι εξύμνησε τα τελευταία ευτυχισμένα χρονια του και ευχαρίστησε την τοπική κοινωνία για την υπομονή που έδειξε σε αυτήν την Ιστορία. 



12/12/23

Γενέθλεια της μητέρας μου

 Η νοσταλγία είναι μια υπενθύμιση για κάτι ή για κάποιον που πλέον δεν υπάρχει δίπλα σου. Είναι από όλες τις απόψεις, ένα συναίσθημα υποδόριο κι ίσως μοναδικό. Σημαδιακά ο χρόνος το βάζει στο ημερολόγιο σαν χτύπο (μιας καρδιάς;) που πάλλεται στις μνήμες και στην λήθη. 

Κι έτσι κάπως κυλάει ανάμεσα στην καθημερινότητα, ξεχωριστά σαν σελιδοδείχτης φανταχτερός - κι ας γνωρίζεις · δεν ξεχνάς.
 

[Σαν σήμερα, και κάθε μέρα γιόρταζε] 

 

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία. 

26/11/23

Γενέθλια 2023

Φέτος, η ετήσια αναπροσαρμογή (γενέθλια) με βρίσκει με απώλειες σημαντικές, νέες μάχες στην προσωπική μου υγεία αλλά με το ίδιο σθένος και δύναμη για το μέλλον. 

Το τέλος, εκείνα τα όρια της ζωής είναι πλέον ορατά και τα διαισθάνομαι κάπως τρομαγμένος, ωστόσο συμπεριφερόμαι με εφηβική αταραξία σ΄αυτά που έρχονται σαν πράξη απείθειας. Επιμένω και υπομένω. Δεν έχω άλλες επιλογές.