Βαβέλ

Κάπως βρέθηκα και εγώ σήμερα μέσα σε μια μικρή βιβλιοθήκη, σχεδόν όμορφα περικυκλωμένος από τελείες, στίξεις, προτάσεις, ερμάρια, βιβλία άκοπα, αλλά και διαβασμένα. Τίτλοι αδιάφοροι, τίτλοι με ενδιαφέρον, τίτλοι ανεξερεύνητοι, τίτλοι άγνωστοι, τίτλοι ποθητοί, τίτλοι αδιάβαστοι. Κάπου μέσα σε όλα αυτά υπήρχε μια αρχή, μια μέση και μια αφήγηση που με περίμενε. Ένα βαμπίρ εδώ,ένας ιππότης εκεί, κάποιες παρέες πιο πέρα. Οι ιστορίες μπλέχτηκαν, η σκόνη κοροϊδευτικά είχε κάτσει σαν κουκουβάγια πάνω από κάποια άλλα.

Φυσικά, δεν λησμόνησα τον μαιτρ :

"Απ' αυτές τις αδιαμφισβήτητες προτάσεις συμπέρανε πως η Βιβλιοθήκη είναι μια ολότητα και πως τα ερμάρια της περιέχουν όλους τους δυνατούς συνδυασμούς των είκοσι τόσων ορθογραφικών συμβόλων (αριθμός ιλιγγιώδης, αλλά όχι άπειρος)· μ άλλα λόγια, ό,τι είναι δυνατόν να εκφραστεί, σε όλες τις γλώσσες τα πάντα: τη λεπτομερή Ιστορία του μέλλοντος, τις αυτοβιογραφίες των αρχαγγέλων, τον πιστό κατάλογο της Βιβλιοθήκης, χιλιάδες και χιλιάδες σελίδες ψευδοκαταλόγων, την απόδειξη του ψεύδους αυτών των καταλόγων, την απόδειξη του ψεύδους του αληθινού καταλόγου, το Γνωστικό Ευαγγέλιο του Βασιλείδη, τα ερμηνευτικά σχόλια αυτού του Ευαγγελίου, τα ερμηνευτικά σχόλια των ερμηνευτικών σχολίων αυτού του Ευαγγελίου, την αληθινή ιστορία του θανάτου σου, την εκδοχή κάθε βιβλίου σ' όλες τις γλώσσες, τις αναμείξεις κάθε βιβλίου σε όλα τα βιβλία, την πραγματεία που ο Βέδας θα μπορούσε να γράψει (και δεν έγραψε) πάνω στη μυθολογία των Σαξόνων και τα χαμένα βιβλία του Τάκιτου"

[βιβλιοθήκη της Βαβέλ, Χ,Λ. Μπόρχες]