Σελίδες

14/1/09

Αερολογώντας



Κοίτα, του λέει ο γλάρος και ανοίγει τις φτερούγες του, άσπρες σαν το απάτητο χιόνι και μεγάλες όσο πιάνει το μάτι σου.

Σιγά, του απαντάει το παγόνι και μια βεντάλια χρωμάτων ανοίγεται από πίσω του, ένα κάλος, μια περήφανη παλέτα μυρίων χρωμάτων. Το λειρί του κρεμάει περήφανα, στέκεται σοβαρό και ακίνητο, να τονώσει την αγαλματένια του κορμοστασιά..

Τι να την κάνεις την ομορφιά, αν δεν πετάς ψηλά να βλέπεις τα πάντα; Απάντησε ο γλάρος

Τι να το κάνεις το πέταγμα αν δεν είσαι όμορφος; Απάντησε το παγόνι και μάζεψε την ουρά του με θόρυβο, νευριασμένο.

Δεν πάτε καλά, ακούστηκε μια φωνή από χαμηλά.. Κοίταξαν και οι δύο χάμω, ψάξανε στα χορτάρια να δούνε από πού έρχεται αυτή η μικρή φωνούλα..

Έ! Εσείς! Εδώ είμαι, ένα ταπεινό σκουλήκι είμαι! Αλλά βέβαια που να με δείτε; Μήπως κοιτάτε κάτω; Όλο δεξιά και αριστερά κοιτάτε, να δείτε ποιος σας κοιτάει, έχετε πάθει με την ομορφιά σας και δεν βλέπετε τι σας γίνεται!

Γιατί βρε σκώληκα μιλάς έτσι; Δεν είμαι όμορφος γλάρος εγώ; Ρώτησε ο γλάρος και τίναξε τα φτερά του ξανά για να τα δει καλύτερα ο σκούληκας.
Αχχ.. από εδώ που είμαι και οι δύο έχετε κακάσχημα νύχια. Εγώ αυτό βλέπω και πιο ψηλά δεν μπορώ να δω!

Έχει δίκιο, λέει το παγόνι. Από εκεί χαμηλά που βρίσκεται δεν μπορεί να δει ολόκληρο το κορμί μας, μόνο τα πόδια μας βλέπει.

Τα πάντα είναι θέμα οπτικής, απάντησε το σκουλήκι και η κοιλιά του τραντάχτηκε από το δυνατό γέλιο. Είστε γελοίοι και οι δύο, ξαναείπε .. !

Το παγόνι κοίταξε τον γλάρο στα μάτια, μια κρυφή συνεννόηση και με μια γρήγορη κίνηση έκανε μια χαψιά το σκουλήκι. Τώρα αυτή η οπτική εξαφανίστηκε.

Λοιπόν, που είχαμε μείνει; Ρώτησε με ύφος τον γλάρο, μασώντας ακόμα το άμοιρο σκουλήκι.

**

Δυο φιλόσοφοι, μπαίνουν στο κήπο όπου συνήθιζαν να μαζεύονται και από όπου μεταξύ κρασιού και σταφυλιού, ανταλλάσανε απόψεις για την ζωή, το μέλλον, τα πολιτικά και άλλα..
- Τι είναι η αλήθεια; Ρώτησε ο ένας τον άλλο.
- Τι είναι; Μα αυτό που θα πεις στην συνέχεια, απάντησε ο άλλος.
- Και αν αυτό που πω δεν στέκει; Αν αποδειχθεί ψέμα; Ξανά-απάντησε ο πρώτος.
- Εξαρτάται τι θα πεις! Αν το πιστεύεις για αληθινό, τότε για σένα αλήθεια θα είναι. Αν το αντικρούσω και σε πείσω ότι λες αερολογίες θα γίνει ψέμα. Αυτή είναι η αλήθεια. Απάντησε ο δεύτερος.
- Άρα η Αλήθεια είναι αλήθεια όσο την πιστεύω για αλήθεια, μόλις αλλάξω γνώμη γίνεται ψέμα, εκεί καταλήγουμε; Επίσης η αλήθεια δεν είναι αιώνια, έχει ένα χρονικό περιορισμό μέχρι να ανατραπεί. Άρα μια αλήθεια θα μπορούσε κανείς να την πει και ως εικασία ..;
- Σωστά. Τώρα πες αυτό που ήθελες να πεις. Είκασε μια αλήθεια δικιά σου.
- Την είπα, δεν την άκουσες;



8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...άν ήταν οι αερολογίες σαν το τελευταίο σου θέμα, η ζωή μας θά'ταν υπέροχη. Πολύ ωραία η εικόνα που έχεις βάλει. Μ'αρέσει. Το ΄΄παραμύθι'' με το γλάρο, μου θύμισε το ''Ο γλάρος Ιωνάθαν'', ένα ΒΙΒΛΙΟ για νέους αλλά και για μεγάλους νέους. Και τέλος το bolero του Maurice Ravel. Αυτός θά πρέπει να αγαπούσε πολύ τη ζωή & την ομορφιά για να γράψει τέτοιο καομμάτι. Απο τα πιό αγαπημένα μου.

Ναί, έτσι πρέπει να συζητάνε οι άνθρωποι, σαν τους δύο φιλοσόφους. Ανοιχτοί για κάθε αναθεώρηση των απόψεών τους, όταν η δεύτερη σκέψη είναι πληρέστερη & διορθώνει την πρώτη. Αυτή είναι η φιλοσοφία. Και πάνω στη φιλοσοφία είναι βασισμένα τα πάντα. Αυτό πρέσβευαν οι αρχαίοι μας παπούδες, γι' αυτό είχαν τις διάφορες φιλοσοφικές σχολές, όπου η κάθε μιά κάτι προσέφερε στον εκπολιτισμό του ατόμου.

Χαίρομαι να σε φιαβάζω, να σε βλέπω & να σε ακούω...

nkarakasis είπε...

Γλάρο Ιωνάθαν! που το θυμήθηκες, αν και το έχω διαβάσει σαν παιδί, στην βιβλιοθήκη μου δεν το έχω. Πρέπει να επανορθώσω τάχιστα!!

και εγώ χαίρομαι να είσαι εδώ,
έτσι είναι δεν υπάρχει τίποτα πιο ατελές απο αυτό που πιστεύουμε ως αλήθεια..
απλά θέλει τον χρόνο του για να γίνει ψέμα και τούμπαλιν...

Άθεος είπε...

Ώστε, εδώ μου κρύβεστε εσείς και τα λέτε, έτσι;
Ωραίο το κείμενο. Μου θύμισε και μένα το Γλάρο Ιωνάθαν.
Μιας και φιλοσοφείτε και οι δυο σαν φιλόσοφοι. Μπείτε στον κήπο του Τετραφάρμακου και πέστε μου, είναι ψέμα αυτό που βλέπω, στη Γάζα, κι αν είναι αλήθεια πώς μπορεί να γίνει ψέμα να μην πονώ;

Μιχάλης Ρ. είπε...

Η αληθεια στη ζωη σου
ειναι ολα αυτα που κρυβεις μεσα στη ψυχη σου. Καλησπέρα!

Άθεος είπε...

Δεν ξέρω σε ποιον το είπες αυτό Μιχάλη Ρ. μα με άγγιξε!

Μιχάλης Ρ. είπε...

Στον καθένα μας φίλε "Άθεε". Σε όσους ψάχνοντας μας βασανίζει η αλήθεια, όταν γίνεται ψέμα ή δεν την αντέχουμε.

nkarakasis είπε...

Μιχάλη, και ότι θα σε ρώταγα τι εννοούσες, αλλά πρόλαβες και τοποθετήθηκες.

Πράγματι, η περήφανη ψυχή του ανθρώπου δεν δέχεται εύκολα τις αλλαγές. Εκεί που εγώ ποντάρω είναι στην ευλύγιστη σκέψη,
κανείς δεν είναι άγιος, ούτε μπορεί να πει ότι είναι υπεράνω όλων. Τα πάντα είναι μια προσπάθεια, ένα απέραντο ταξίδι μέσα στις αντιθέσεις μας.
Φόβος, αγάπη
Αλήθεια,Ψέμα


Ευχαριστώ που πέρασες.

nkarakasis είπε...

φίλε Άθεε, αυτό που γίνεται στην Γάζα είναι πέραν φιλοσοφίας. Μακριά από οποιαδήποτε αναζήτηση. Εκεί δεν υπάρχουν ορισμοί ούτε κανόνες, ούτε μπορεί κανείς να ψάξει να βρει αλήθειες και ψέματα.
Όταν το μίσος, ο πόλεμος και η κτηνώδης φύση του ανθρώπου ξεχύνεται, μην συζητάμε για θέματα σκέψης.
Αγριότητες, ακραία φαινόμενα του ανθρώπινου γένους.
Καταδίκη και όχι φιλοσοφία, εκεί είναι το όριο του ανθρώπου, τα σύνορα με το κτήνος.
νευρίασα, συγνώμη .. σταματάω.
Να 'σαι καλά που πέρασες από εδώ