Σελίδες

20/3/09

Απλώς μια τέλεια ημέρα...



Απλώς μια τέλεια ημέρα.

Ανοίγεις το παράθυρο και αφήνεις τον ήλιο να χυμήξει στο δωμάτιο. Πηγαίνεις στο μπάνιο και βλέπεις ένα άνθρωπο που χθες ήταν κατάκοπος, κουρασμένος. Χαμογελάς. Το πρόσωπο τώρα είναι πιο ξεκούραστο, τα μάτια πιο χαρούμενα. Σιγοτραγουδάς ένα σκοπό που ακούγεται σαν μικρό σφύριγμα χαράς, μια ανάσα ρυθμική ξετρυπώνει μέσα από τα πνευμόνια σου.

It’s such a perfect day,

Ακούς τον γαλλικό να χαρχαλεύει στην κίτρινη καφετιέρα και ανοίγεις το ψυγείο να βγάλεις το ψωμί και το βούτυρο. Γεμίζεις την αγαπημένη σου κούπα με το μαυριδερό υγρό και γεύεσαι το καυτό του βάλσαμο στα χείλια.

You just keep me hanging on,

Μηχανικά καταπίνεις το μαλακό ψωμί, η ματιά τραβάει στο παράθυρο. Η πόλη ξυπνάει νυσταγμένη. Κοιτάς το δωμάτιο του μικρού, ακόμα σκοτάδι έχει μέσα. Μια αγαλλίαση σε κρατάει από την καρδιά και σου τραβάει τις φλέβες με δύναμη.

Πατέρα, αντηχεί ακόμα η φωνή του στο μυαλό σου σαν κατέβαινε από το αεροπλάνο Πατέρα..

Θυμάσαι το τρέξιμο που έκανες, η καρδιά σου πονούσε, σαράντα χρόνια κάπνισμα σε έπνιγαν σε κάθε βήμα μα τα πόδια πήγαιναν, έτρεχαν ανεξέλεγκτα με σημαία το χαμόγελο, με άγκιστρο τα ανοιγμένα σου χέρια..

You made me forget myself.

Άστον να κοιμηθεί, μέχρι το πρωί ξαπλωμένος εκεί στον καναπέ με βουρκωμένα μάτια και η γλώσσα του αιχμάλωτη των μαύρων σκέψεων και των πληγωμένων αναμνήσεων, ξερνούσε σάλιο και πίκρα για κάθε φίλο που έχασε σε αυτόν το ηλίθιο πόλεμο. Μέχρι το πρωί, ο λαιμός ξεροκατάπινε τα δάκρυα. Του έπιανες το χέρι και άκουγες τα πάντα με ευλάβεια. Πονούσε, γύρισε σαν πληγωμένο ελάφι..

I'm glad I spent it with you.

Είσαι χαρούμενος ε;

It’s such a perfect day,

Και εγώ. Πιάσε τώρα την κιθάρα..

Last night i picked my 22 yr old son corporal ian c carpenter ,up at the ft lauderdale airport at 130am,he finished his 4 years in the marines ,and is now safe at home,i spent the day with him ,now i can breath again. it was a, perfect day

13 σχόλια:

Eύη Καφούρου Αλιπράντη είπε...

α, τί ωραίο είναι αυτό; ιστορία με το παιδί σου και το πατέρα σου αληθινή ή λάθος κατάλαβα; φιλιά...

nkarakasis είπε...

Όχι καμία σχέση με εμένα, απλώς διάβασα την ιστορία στο utube και έγραψα αυτό.
Μου άρεσε απλός ο λόγος του Perfect day...
Ευχαριστώ,

Μιχάλης Ρ. είπε...

Εκτός απ’ το παιγνίδι των αντιθέσεων, ζωή είναι και το παιγνίδι των συνθέσεων: Γιος Πατέρας – Παππούς, Ημέρα – Μεσημέρι – Νύχτα, των τομών: Απιστία – Πίστη, Καθημερινότητα – Έρωτας και των ενώσεων: Ο σύζυγος – Η σύζυγος, Ο ταύρος – Η γελάδα, Αφελής – Εκμεταλλευτής, Φτώχια – Γκρίνια. Κρατώ το κέρασμα.

nkarakasis είπε...

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι τα παραπάνω είναι συνθέσεις και όχι αντιθέσεις Μιχάλη;
Εβίβα! και καλώς σε βρήκα ..

Ανώνυμος είπε...

οπως παντα απροβλεπτος!δεν ξερω αν με κολακευει αυτο που λεω αλλα προτιμω τα κειμενα,τη μουσικη ο,τιδηποτε σχετιζεται με την τεχνη με μελεγχολικο περιεχομενο(οχι σε βαθμο μιζεριας)περισσοτερο απ αυτα που αποπνεουν αισιοδοξια και ευτυχια.εσυ ομως εχεις ενα περιεργο τροπο να τα συνδιαζεις και τα δυο σε ο,τι κι αν αναφερεσαι που μ αρεσει πολυ!

μιχαλη απ τη μεχρι στιγμης εμπειρια μου αν θεωρεις πως "ο συζυγος-η συζυγος" ειναι συνθεση και οχι αντιθεση εκτος απο ειδος προς εξαφανιση(αν το λες κρινοντας απ τη ζωη σου)πρεπει να σαι και πολυ ευτυχισμενος!

nkarakasis είπε...

Με κολακεύεις, η ζωή είναι μια αντίθεση, γιατί η μελαγχολία να μην συνδυάζεται με την αισιοδοξία; Σκοπός μου δεν είναι να γράφω ναρκωτικά αλλά εθιστικά, για την ζωή. Είναι εύκολο να βλέπεις πάντα μια μαύρη τρύπα, δύσκολο - και πρόκληση - να μπορείς να δεις και το άσπρο περίγραμμα της μαύρης τρύπας.. και να ονειρευτείς.. και άχαρο να είσαι μόνο το μαύρο ή μόνο το άσπρο..
Ακόμα και ο μαύρος ουρανός έχει άστρα, εσύ δεν τα διακρίνεις γιατί τυφλώνεσαι από το φως της λάμπας. Σβήσε την και θα δεις, ένα σκουρόχρωμο σεντόνι πασπαλισμένο με άχνη ζάχαρη και ναι, θα δεις ο νυχτερινός ουρανός δεν είναι μαύρος... ποτέ δεν ήταν μαύρος..

Σχετικά με τον σύζυγο-
Η μάνα μου έλεγε,
Δύο κουβέρτες ίδιες είναι άχρηστες.
Σημαντικό η συμβίωση και όχι η επιβίωση.
Να' σαι καλά που πέρασες, με βοηθάει η παρέα σου.

Ανώνυμος είπε...

τωρα με κολακευεις εσυ!σ ευχαριστω πολυ!νομιζω πως η μητερα σου δεν ειχε καθολου αδικο..δυο ανθρωποι που κατα το πλειστον συμφωνουν το πιθανοτερο ειναι καποια στιγμη να παψουν να εξελισσονται πνευματικα.καθως δεν ακουνε καινουριες αποψεις αλλα δεν υπαρχει και η προκληση ωστε να επιχειρηματολογουν και να προσπαθουν να στηριξουν σε γερα θεμελια τις δικες τους.
σ ευχαριστω παρα πολυ και παλι και μενα με βοηθαει η δικη σου παρεα..η παρουσια σου θα μπορουσε να χαρακτηριστει αμυδρη στη ζωη μου,οπωσ και αντιστοιχα η δικη μου,ομως εχασα προσφατα μια φιλη καρδιακη(συχνα αναρωτιεμαι τι συνεβη,αν εφταιγα,αν και το πιθανοτερο ειναι να μην μαθω ποτε) και η δικη σου"ακροαση" στο"παρληρημα" μου ειναι ισως η μοναδικη που μου προσφερει ικανοποιηση απο τοτε..

nkarakasis είπε...

Πολλές φορές έριξα και εγώ πάνω μου τα φταιξίματα, πλέον έχω δεχτεί ότι αυτή ήταν η εύκολη λύση.
Τώρα "πουλάω" εμένα και όποιος θέλει "αγοράζει". Τα υπόλοιπα λέγονται ριζικό...
και αυτό δεν μπορείς να το ακουμπήσεις..
Φροντίζω όμως αυτό που "πουλάω" να είναι ποιοτικό, αλλιώς και οι αγοραστές θα είναι τις φθήνιας..
Εκ των έσω, έρχεται το έξω.

Ανώνυμος είπε...

ομως καμια φορα η ποιοτητα μπορει να ελξει και να εντυπωσιασει τους ανθρωπους οχι γιατι η κριτικη τους σκεψη θεωρησε σωστο να απονεμει θαυμασμο,αλλα γιατι τους τραβαει η διαφορετικοτητα κ ισως(ακομα κι αν ειναι λιγο παρατολμο αυτο που θα πω)επειδη στην πραγματικοτητα δεν καταλαβαινουν9δεν κατατασσω τη φιλη μου σ αυτους γιατι δεν γνωριζω το λογο που την εχασα)..η ποιοτητα ειναι μια καλη αρχη για να νιωθεις ενταξει και ικανοποιημενος με τον εαυτο σου και την ασπαζομαι..η τουλαχιστον προσπαθω..ομως ειλικρινα,δεν ξερω αν ειναι ικανη να ξεδιαλεξει τους καλους αγοραστες,οπως κρινει ο καθενας οτι ειναι αυτοι

nkarakasis είπε...

Καταρχήν και η ίδια η επιλογή των φίλων είναι από μόνη της ποιότητα. Δεν κάνεις φίλο όποιον σου μιλήσει. Έχεις και πρέπει να έχεις απαιτήσεις.
Απλώς η ποιότητα έχει πολλά χρώματα και ο καθένας πρέπει να επιλέξει τα δικά του, αυτά που του πηγαίνουν. Κάτι που το κάνει αυτόματα υποκειμενικό και δεν μπορεί (και δεν πρέπει) κάποιος να κρίνει εξ ιδίων.
Συνεπώς, να νιώθεις εσύ ικανοποιημένος -η με τον εαυτό σου, δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Τα άλλα δουλεύουν αυτόματα..

Και γενικά, παίζει μεγάλο ρόλο και ο χρόνος σε όλα αυτά. Να ξεχωρίζεις τα σημαντικά από τα ασήμαντα ..
και φυσικά σημαντικό είναι μόνο αυτό που αντέχει στον χρόνο..

Unknown είπε...

Χαιρομαι γιατί συνεχίζεις να γραφεις και να γραφεις καλά.
Αυτα που δινεις, σίγουρα φτάνουν σε κάποια αυτιά και οσο και αν αντιδρούν στίς σκέψεις σου, ειμαι βεβαία οτι τούς κανουν καλό. Κανει καλό και σε σένα που βγαζεις απο το απόθεμά σου σε αγάπη και τρυφερότητα, κάτι που δείχνει οτι παρ' ολα οσα έχεις περάσει, εχεις μείνει ανθρωπος γλυκός, με ζεστή καρδιά. Συνεχισε γιατί εχεις πολλά ακόμα να πεις ή να διδάξεις στον περίγυρώ σου.

nkarakasis είπε...

Κυρίες και κύριοι,η υπεύθυνη για την Βιολογική μου ύπαρξη και την υπαρξιακή μου. Η μάνα μου η Βεκυ...

Thanks mammy,, δεν σταματώ, τώρα αρχίζω...

Unknown είπε...

Να συνεχίσεις, μήν σταματήσεις , οτι και να ακούς ή να μαθαίνεις, σου κάνει καλο, μάς κάνεις καλο!