Σελίδες

15/5/09

Άννα



μην γεράσεις Άννα, πες ψέμματα..

11 σχόλια:

Eύη Καφούρου Αλιπράντη είπε...

ΥΠΈΡΟΧΟ ΤΡΑΓΟΎΔΙ... ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ!
ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΕΙ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΛΈΓΑΝ ΑΝΝΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΝΗΣΙ... ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΟΥ...

nkarakasis είπε...

ουπς! Εύη μου,

Κοίτα να περνάς καλά...

Μιχάλης Ρ. είπε...

Ωδή στον έρωτα, στην ουσία του, αυτό που κράτησε μια στιγμή και για πάντα. Η νιότη του έρωτα ή ο έρωτας της νιότης; Αγάπη θα πει για πάντα! Κατάρα, ευλογία, σκοπός, τύχη, κισμέτ, ματαιοδοξία, φυγή από την υπερούσια πραγματικότητα; Ζωή χωρίς τους βαρβάρους που περιμένουμε, η ζωή που ζούμε κρυφά στη χώρα του ποτέ. Άννα κάνε ότι θες, σ’ αυτό το παιγνίδι νικά αυτός που αγαπά λιγότερο.
ΥΣ: Σήμερα δεν έχει ανέκδοτο, μου λείπει εδώ και είκοσι χρόνια και μου λείπει όσο ποτέ. Αγάπη θα πει για πάντα. Φεύγω….

nkarakasis είπε...

ουπς 2, δεν περίμενα να τεντώσω τόσο ευαίσθητες χορδές..
Στο παιχνίδι αυτό Μιχάλη, νικάει αυτός που αγαπάει περισσότερο. Ίσως γιατί δεν είναι παιχνίδι, είναι κισμέτ όπως σωστά είπες. Και η αγάπη που λείπει είναι το κεφάλαιο που αναφέρουμε σαν εμπειρία.. Ανεπανάληπτη και μοναδική γιατί χωρίς αυτή θα ήμασταν κάτι άλλο ..

nkarakasis είπε...

μη γεράσεις Άννα..

Ανώνυμος είπε...

Ειναι αγαπη σιγουρα?ισως ο εθισμος στη μικρη διαρκεια κλεμμενων στιγμων ευτυχιας..ο ανθρωπος εχει παντα την ταση να ενοχοποιει την απολαυση,ακομα και οταν τη βιωνει ο ιδιος..οταν την γνωριζει λοιπον την αντιμετωπιζει σαν μια μικρη αμαρτια..κι η παρανομια παθιαζει τα συναισθηματα..γινεται εθισμος..
ολα αυτα ομως ειναι εφημερα συναισθηματα..γινονται ομως αιωνια αν το "παθος" σου προλαβει να φυγει πριν τη δυση τους.
ελπιδα

nkarakasis είπε...

Ελπίδα, είσαι ώριμη κοπέλα..

Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα με το οποίο γεννιόμαστε. Στην διαδρομή στηρίζουμε αυτήν την αγάπη σε κάτι άλλο, που σαν πρώτη φορά μας φαίνεται τεράστιο και πολύ πολύτιμο. Δεν ξέρω αν στην πράξη είναι πάντα πολύτιμο αλλά είναι πάρα πολύ σημαντικό..
θυμάσαι, σημαντικό είναι οτιδήποτε δεν σβήνει ο χρόνος..
Σίγουρα βρίσκεις και άλλα στον δρόμο, βάζεις άλλα πράγματα μέσα στην καρδιά σου αλλά δεν ξεχνάς.. και αυτό είναι το σημαντικό..
Μόνο σεβασμό μπορώ να έχω σε τέτοιες θύμησες, ακόμα και αν πλήγωσαν ή στεναχώρησαν.

nkarakasis είπε...

φυσικά αγάπη είναι ότι υπάρχει γύρω μας, υπο αυτή την έννοια, κάθε θύμηση ανεξαρτήτως προσώπου ή κατάστασης μπορεί να γλυκάνει την υφή του σήμερα..
Και το να κάθεσαι να αναρωτιέσαι "γιατί;" δεν βγάζει πουθενά, καλύτερα να κοιτάς πάντα το τώρα, να προσδιορίζεις το επειδή.. και όχι το γιατί..
Να είστε καλά όλοι,

Ανώνυμος είπε...

Να σαι καλα βρε Νικο μου..,σ ευχαριστω πολυ..
Θυμαμαι..Ο σεβασμος ειναι η καταλληλοτερη αντιμετωπιση..Εξ αλλου οσο κι αν πονανε αυτες οι αναμνησεις,εχεις δικιο,ποτε δεν σου αφηνουν ασχημη αισθηση,οταν τις ξεθαβεις απο τα εγκατα τηου εαυτου σου..Αξιζει καθε σεβασμο οτι εγινε ικανο να σου διεγειρει τοσο πολυ τις αισθησεις..
Δυστυχως η ευτυχως(?)ειμαστε πολυ αδυναμοι για να μπορεσουμε να κρατησουμε ζωντανα(η μαλλον το ιδιο εντονα) τα συναισθηματα μας οταν το ονειρο παραμενει κοντα..και φθειρεται σιγα σιγα η αιγλη του..

fotini είπε...

ΕΝΑς ΥΜΝΟς, ΣΕ ΜΙΑ ΆΝΝΑ.... ΣΕ ΚΑΘΕ ΆΝΝΑ ΠΟΥ ΤΗς ΑΞΙΖΕΙ ΈΝΑς ΎΜΝΟς.... ΌΛΟΙ ΜΙΑ ΆΝΝΑ ΕΊΜΑΣΤΕ Κ ΓΥΡΕΥΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΜΑς ΚΆΝΕΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ... Ως ΤΌΤΕ.. ΨΆΧΝΟΥΜΕ!

nkarakasis είπε...

Τότε fotini, πες ψέμματα και μην γεράσεις.. όλα τα φέρνει ο χρόνος..