Παλεύεις με τον χρόνο, είναι μάταιο αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να βρεις τον Θεό. Βλέπεις, αν εμείς δεν ορίζουμε, δεν επιλέγουμε, κάποιος πρέπει να το κάνει, δεν είναι όλα τύχη. Ο Θεός παίζει ζάρια; Όχι φυσικά, ξέρει τι κάνει και πως το κάνει, απλά είναι τόσο ανώφελο να τα χρεώνεις και να ζητάς εξηγήσεις, είναι ανώφελο να ρωτάς γιατί.
Είσαι μέλος ενός στρατού, ένας μικρός στρατιώτης, κάνεις καλά την δουλειά σου και ως εκεί. Σκοπός του στρατηγού από την άλλη είναι, ο στρατός να είναι αποτελεσματικός, όχι ο στρατιώτης. Δεν κοιτάει τον στρατιώτη. Δεν μπορείς να μιλήσεις στον στρατηγό, μόνο να τον ευχαριστείς για όλα όσα σου παρέχει. Και αν πρέπει να φύγεις από την σκακιέρα για το καλό του λόχου, ο στρατηγός δεν θα διστάσει να σε εξαφανίσει, δεν θα συζητήσει, δεν θα επιλέξει. Αυτός μπροστά να φύγει θα πει, χωρίς να ξέρει ποιος είσαι, τι ανάγκες έχεις, αν είναι άδικο ή δίκιο..
και έτσι, εσύ μικρός στρατιώτης παλεύεις με τον χρόνο και τα εμπόδια που ο χρόνος φέρνει..
Τουλάχιστον παλεύεις, δε κάθεσαι.
Ακόμα και αν είναι το τελευταίο πράγμα που μπορείς να κάνεις, χορεύεις εκεί που άλλοι κλαίνε, πετάς όταν όλοι σούρνονται, απογειώνεσαι ακόμα και χωρίς φτερά, αποδεικνύεις ότι όσο το μάτι σου φτάνει, ο κόσμος σου ανήκει, όσα χωράει η χούφτα σου είναι ο κόσμος όλος.
Τότε είσαι καλός στρατιώτης, όταν ξέρεις να μάχεσαι, στην βροχή, στον ήλιο, στην απανεμιά., στα δύσκολα και στα εύκολα. Και τότε ο στρατηγός όχι μόνο θα σε προσέξει, μπορεί και να τρομάξει...
Όπλο σου, το χαμόγελο, και σφαίρες η αγάπη.
Είσαι μέλος ενός στρατού, ένας μικρός στρατιώτης, κάνεις καλά την δουλειά σου και ως εκεί. Σκοπός του στρατηγού από την άλλη είναι, ο στρατός να είναι αποτελεσματικός, όχι ο στρατιώτης. Δεν κοιτάει τον στρατιώτη. Δεν μπορείς να μιλήσεις στον στρατηγό, μόνο να τον ευχαριστείς για όλα όσα σου παρέχει. Και αν πρέπει να φύγεις από την σκακιέρα για το καλό του λόχου, ο στρατηγός δεν θα διστάσει να σε εξαφανίσει, δεν θα συζητήσει, δεν θα επιλέξει. Αυτός μπροστά να φύγει θα πει, χωρίς να ξέρει ποιος είσαι, τι ανάγκες έχεις, αν είναι άδικο ή δίκιο..
και έτσι, εσύ μικρός στρατιώτης παλεύεις με τον χρόνο και τα εμπόδια που ο χρόνος φέρνει..
Τουλάχιστον παλεύεις, δε κάθεσαι.
Ακόμα και αν είναι το τελευταίο πράγμα που μπορείς να κάνεις, χορεύεις εκεί που άλλοι κλαίνε, πετάς όταν όλοι σούρνονται, απογειώνεσαι ακόμα και χωρίς φτερά, αποδεικνύεις ότι όσο το μάτι σου φτάνει, ο κόσμος σου ανήκει, όσα χωράει η χούφτα σου είναι ο κόσμος όλος.
Τότε είσαι καλός στρατιώτης, όταν ξέρεις να μάχεσαι, στην βροχή, στον ήλιο, στην απανεμιά., στα δύσκολα και στα εύκολα. Και τότε ο στρατηγός όχι μόνο θα σε προσέξει, μπορεί και να τρομάξει...
Όπλο σου, το χαμόγελο, και σφαίρες η αγάπη.
9 σχόλια:
Μου δίνεις την εντύπωση ότι ψάχνεις για δικαιολογίες για την ήττα που θεωρείς αναπόφευκτη. Πρώτα δημιουργούμαι συνθήκες νίκης και μετά κατεβαίνουμε στο πεδίο της τιμής. Η ζωή είναι αυτό που φανταζόμαστε. Ο θεός που εννοείς έχει πολλές δουλειές τελευταία. Μου είπε να σου πω «να ζεις, ν’ αγαπάς και να ελπίζεις.
Άσχετο ή σχετικό ανάλογα, ήλθε μια καινούργια σερβιτόρα στο “drops” στη παραλία με την μορφή αγγέλου. Νομίζω είναι ο καλλίτερος τρόπος να στείλεις χαιρετίσματα στο θεό. Ααααχχχχχ!!!!! Άγγελος σου λέω, άγγελος. Άντε τώρα να πάω στο “S/M” για ψώνια.
«Κι εγώ που τόσο πόθησα μια μέρα να ταφώ,
Σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακρινές Ινδίες.
Θα ‘χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ,
Και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες».….
Ααααχχχχχχχ!!!! Άγγελος που λες Νικόλα μου άγγελος!
Μιχάλη ζω μια δύσκολη και άσχημη κατάσταση και ως εκ τούτου οι αναρτήσεις μου πιθανόν να είναι περίεργες από εδώ και πέρα (καθότι η κατάσταση θα πάρει χρόνο). Κάποιες φορές δοκιμάζω την πένα μου κάποιες άλλες γράφω για αυτά που ζω, με δικά μου λόγια.
Έτσι είναι, δεν μπορείς να ζητάς εξηγήσεις, το γιατί είναι άχρηστο, λογική δεν υπάρχει αν ψάξεις να την βρεις. Δέχεσαι ότι σου δίνει ο Θεός, άλλοτε καλά, άλλοτε πολύ κακά.. όπως τώρα.
Όσο για τον άγγελο, ανεβαίνω... (στείλε φωτο..χα!).
Κοιτα μπροστα Νικο μου..θα περασει..
Εξ αλλου,γιατι να θεσεις το θεμα της αποδοχης των γεγονοτων?Η ζωη ειναι υπεροχη οπως εχει..Αν δεν υπηρχαν αυτες οι στιγμες δεν θα μπορουσαμε να απολαυσουμε τις καλες..δεν θα ημασταν ικανοι να τις εκτιμησουμε και αργοτερα θα γινονταν ανιαρες..
Σου ευχομαι ολοψυχα να περασει το γρηγοροτερο δυνατο..Προσπαθησε να το αντιμετωπισεις οσο καλυτερα γινεται..
Καλη σου νυχτα ποιητη..
Ευχαριστώ Ελπίδα μου, σαν να διαβάζω τον εαυτό μου, μίλησες.
Ξέρω, απλά θέλει δύναμη και ήρθε η ώρα να δοκιμάσω τις αντοχές μου.
Και μόνο που είστε εδώ, είναι πολύ σημαντικό για μένα.
Ευχαριστώ που πέρασες.
Όλα καλά θα πάνε.
Απόψε θα προσευχηθώ για εσένα, αυτό μπορώ να κάνω, αφού και εσύ είσαι η συντροφιά μου κάθε βράδυ διαβάζοντάς σε...
Καλη σου νύχτα Νικόλα μου και σου εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου να πάνε όλα καλά...
Είσαι καλός άνθρωπος Ελπίδα, ευχαριστώ.
Καλε μου Νικο πολυ θα ηθελα να ειχες απευθυνει σε μενα τον καλο σου λογο,μονο που το δευτερο ανωνυμο σχολιο δεν ειναι δικο μου..εισαι βραδινη συντροφια για πολλους τελικα..!
Να σαι καλα,με κουραγιο..
καλημερα..
Ελπιδα
Συγγνώμη για το μπέρδεμα,
Νικόλα μου εγω είμουν που έγραψα το ανώνυμο σχόλιο, δεν έχει σημασία όμως φτάνει να σου πάνε όλα καλά...
Καλό κουράγιο
Παυλίνα
Να οργανωθούμε παιδιά,
Καμία σημασία δεν έχει, ευπρόσδεκτες οι ευχές σας,
Να ' είστε καλά, σας ευχαριστώ πολύ.
Δημοσίευση σχολίου