Οι πρωτες μερες ειναι..ολα ειναι θεμα συνηθειας!Να μην σε πιεζω ομως..) Υποθετω οτι θα εισαι ταλαιπωρημενος απ το ταξιδι της επιστροφης,καλη ξεκουραση,λοιπον.. καληνυχτα ποιητη
Γύρισα, ξένος με όλους και με όλα. Ανήκω αλλού, στα ψηλά, στα βράχια που γαντζώθηκα φοβισμένος και σίγουρος, «ως εδώ ήταν, τελειώνω, ΒΟΗΘΕΙΑ», κατεβαίνοντας κώλο-κώλο, ως τα Ζωνάρια τα ευλογημένα, στις ταμπέλες στην μνήμη των φίλων που δεν γνώρισα ποτέ κι ήταν δίπλα μου κάθε στιγμή φόβου και πανικού, των άξιων που λίγο γλίστρησαν και έφυγαν στον απόπατο, των άγιων που θυμήθηκα απελπισμένος κι έταξα λαγούς με πετραχείλια. Είμαι αλλού στον Αγαπητό, στον Αποστολίδη στον Κάκκαλο. Γιώργο Χρηστάκη, Νίκο, Κώστα, Μαρία Σοφία, παρέα και ωμόσταυλοι, χέρια που με κρατήσατε σφιχτά, φωνές κουράγιου, Σύντροφοι!!! Δεν θέλω να συνέλθω ποτέ. Κλαίω από ευτυχία… είμαι αλλού! Πονάω παντού ήπια παυσίπονο και πέρνω την οικογένεια για την Χαλκιδική στο Παλιούρι όπως τους υποσχέθηκα. Καρακάση τα λέμε...
Μιχάλη τέτοιες υποσχέσεις τις κρατάνε..!!! Να πας Χαλκιδική αμέσως! Καλή δύναμη μπρε..!Τέτοια κλάματα (ευτυχίας) να έχεις πάντα, στο εύχομαι γιατί τα αξίζεις. Και μην φωνάζεις βοήθεια, κανείς δεν θα σε βοηθήσει εκεί που είσαι ευτυχισμένος, στα δύσκολα φαίνονται οι φίλοι, στα εύκολα και στα χαρούμενα είσαι μόνος και απέραντος. Εξάλλου ποιος ο λόγος;
Ελπίδα, όλο το καλοκαίρι ένα ποίημα έγραψα όλο και όλο, 3-4 αράδες.. μάλλον πρέπει να βγάλουμε την ταμπέλα του ποιητή...
Η αλήθεια είναι ότι ακόμα είμαι μουδιασμένος από τις συνεχείς ξάπλες. Νιώθω σαν καΐκι που το ρίχνουν σιγανά στο νερό.. Και το νερό είναι κρύο, πάγος.. μπρρρρ!
15 σχόλια:
Καλό καλοκαίρι :)
ΥΓ. Οι φωτογραφίες... υπέροχες!!!
http://www.youtube.com/watch?v=DCVtYVL-FPA&eurl=http%3A%2F%2Fpress%2Dgr%2Eblogspot%2Ecom%2F&feature=player_embedded
Μιχάλη με εξέπληξες ευχάριστα. Το να σατιρίζεις το τέλος, δείχνει κάποια δύναμη έτσι;
Είδες Ειρήνη ; τελικά δεν είναι άσχημο να σταματάς το χρόνο..
Καλό καλοκαίρι και στους δυο σας. Ακόμα 2 εβδομάδες θα είμαι Αθήνα..
Καλή σου μέρα Νικόλα μου,
Πανέμορφες οι φωτογραφίες!!!
Καλό καλοκαίρι σε όλους!!!
Άργησα λίγο Παυλίνα. .. ()
Καλή σου μέρα (η επόμενη πλέον) και καλό καλοκαίρι και σε εσένα.
Πραγματικά όμορφες φωτογραφίες
και ομορφότερη η λεζάντα τους.
Καλές διακοπές,
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!
εύχομαι έμπνευση, ξεκούραση, ερωτισμό... καλοκαίρι με τα όλα του δηλαδή... να σαι καλά φίλε!
Ευχαριστώ πολύ!!!
Καλό καλοκαίρι και σε εσάς!
ΑΚΌΜΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ; ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ!
καλο καλοκαιρι οπαδε του ονειρου! καλα να περασεις!
μας ταξιδεψες με τη μουσικη σου!
Καλημερα Νικο μου!Τι ομορφιες ειναι αυτες?Υπεροχες φωτογραφιες,ταξιδιαρικη διαθεση..μολις εφτασα σπιτι μου απο Πειραια(προτιμησα πλοιο αυτη τη φορα)..Περιεργο το συναισθημα της αλλαγης περιβαλλοντος,ε?Ειναι αδειο κιολας το σπιτι και νιωθω καπως περιεργα...
Μου λειψε η συντροφια..
Απ οτι καταλαβαινω εσυ κανεις τις διακοπουλες σου,να περνας καλα,καλη ξεκουραση..
μόλις γύρισα και δεν θέλω να το συζητήσω.. :)
Αντε θα το συζητήσω..
Ευχαριστώ πολύ για όλα..
Οι πρωτες μερες ειναι..ολα ειναι θεμα συνηθειας!Να μην σε πιεζω ομως..)
Υποθετω οτι θα εισαι ταλαιπωρημενος απ το ταξιδι της επιστροφης,καλη ξεκουραση,λοιπον..
καληνυχτα ποιητη
Γύρισα, ξένος με όλους και με όλα.
Ανήκω αλλού, στα ψηλά, στα βράχια που γαντζώθηκα φοβισμένος και σίγουρος, «ως εδώ ήταν, τελειώνω, ΒΟΗΘΕΙΑ», κατεβαίνοντας κώλο-κώλο, ως τα Ζωνάρια τα ευλογημένα, στις ταμπέλες στην μνήμη των φίλων που δεν γνώρισα ποτέ κι ήταν δίπλα μου κάθε στιγμή φόβου και πανικού, των άξιων που λίγο γλίστρησαν και έφυγαν στον απόπατο, των άγιων που θυμήθηκα απελπισμένος κι έταξα λαγούς με πετραχείλια. Είμαι αλλού στον Αγαπητό, στον Αποστολίδη στον Κάκκαλο. Γιώργο Χρηστάκη, Νίκο, Κώστα, Μαρία Σοφία, παρέα και ωμόσταυλοι, χέρια που με κρατήσατε σφιχτά, φωνές κουράγιου, Σύντροφοι!!! Δεν θέλω να συνέλθω ποτέ. Κλαίω από ευτυχία… είμαι αλλού! Πονάω παντού ήπια παυσίπονο και πέρνω την οικογένεια για την Χαλκιδική στο Παλιούρι όπως τους υποσχέθηκα. Καρακάση τα λέμε...
Μιχάλη τέτοιες υποσχέσεις τις κρατάνε..!!!
Να πας Χαλκιδική αμέσως! Καλή δύναμη μπρε..!Τέτοια κλάματα (ευτυχίας) να έχεις πάντα, στο εύχομαι γιατί τα αξίζεις. Και μην φωνάζεις βοήθεια, κανείς δεν θα σε βοηθήσει εκεί που είσαι ευτυχισμένος, στα δύσκολα φαίνονται οι φίλοι, στα εύκολα και στα χαρούμενα είσαι μόνος και απέραντος. Εξάλλου ποιος ο λόγος;
Ελπίδα, όλο το καλοκαίρι ένα ποίημα έγραψα όλο και όλο, 3-4 αράδες.. μάλλον πρέπει να βγάλουμε την ταμπέλα του ποιητή...
Η αλήθεια είναι ότι ακόμα είμαι μουδιασμένος από τις συνεχείς ξάπλες. Νιώθω σαν καΐκι που το ρίχνουν σιγανά στο νερό..
Και το νερό είναι κρύο, πάγος.. μπρρρρ!
Δημοσίευση σχολίου