Σελίδες

19/10/09

Cake- Frank Sinatra



Μια χειμωνιά μας τυλίγει, μας πλησιάζει λέει .. εμπρός λοιπόν.
Χρόνος τραγανός που καταναλώνεται άνευ σκέψης..
...με τα ωραία του και τα μοιραία του.

4 σχόλια:

ilianna είπε...

Πρώτα από όλα, είναι πολύ αγαπημένος ο Σινάτρα..δεν έχω λόγια για να τον περιγράψω, εξέχουσα και ενδιαφέρουσα προσωπικότητα-πολυτάραχη ζωή-(κατηγορίες, επευφημίες, δόξες,γάμοι, έρωτες τα πάντα στον πληθυντικό).Εμένα πάντως τα τραγούδια του με οδηγούν στην ανακάλυψη μιας άλλης πτυχής του εαυτού μου- ξεχασμένης,αν και μου τη θύμισε πρόσφατα μια αγαπημένη "ψυχή"..!Άλλωστε πως θα μπορούσε να μην μου αρέσει ένας ζωντανός και απελευθερωμένος άνθρωπος-ένας καλλιτέχνης που επηρεάστηκε από τη smooth jazz της εποχής του..είναι γνωστό πως λατρεύω τη jazz!?

Δεύτερον, σε ευχαριστώ πολύ Νίκο που χάρις σε εσένα άκουσα ένα πολύ ωραίο τραγούδι για τον Σινάτρα από τους αξιόλογους Cake- Νίκο αν μπορείς άκουσε το Ι will survive από τους Cake που από pop και λιγάκι σαχλό για τα γούστα μου κομμάτι το κάνουν μια ενδιαφέρουσα rock διασκευή..αξίζει!

nkarakasis είπε...

Πράγματι και εμένα μου αρέσει ο Σινάτρα, εμπνέει ένα τρόπο ζωής που εύκολα θα ζήλευε κανείς.
το i will survive ποτέ δεν μου άρεσε ιδαίτερα, οπότε και η όποια διασκευή δεν με τρελαίνει .. έχουν καλύτερα οι κεικ... με ή χωρίς κακάο..

Χάρηκα που σε διάβασα..

Eulie Aeglie είπε...

Ο τραγανός χρόνος λιώνει εύκολα στο στόμα της μικρής όλο και πιο μικρής μέρας. Λιώνει κι αφήνει μια γεύση σαν από λίγη ψύχρα, σαν από θέλω τη ζακετούλα μου τώρα, σαν από φωτιά στο τζάκι, μαύρη σοκολάτα, μπράντυ.

nkarakasis είπε...

χα! καλό Aeglie! πολύ καλό.. πάρε την δικιά μου ζακέτα, δεκαεξάχρονες παρθένες απο την Κομοτηνή την έπλεξαν, μην κοιτάς την ούγια.. οκ από το Άττικα, στις εκπτώσεις.. οκ, carefour δεκαπενταύγουστος..
πάντως ζεσταίνει ...