Σελίδες

14/3/10

I Can See Clearly Now






Υπάρχει το δεδομένο και στην αντίθετη όψη, το αναπάντεχο, το απρόσμενο. Μα εσφαλμένα θεωρούμε ότι αυτά είναι αντίθετα στοιχεία, καθότι οι πιθανότητες αντιστροφής της ζυγαριάς, ή ακόμα καλύτερα η ανακάλυψη ότι στεκόμαστε στην αντίθετη μεριά είναι μέσα στις πιθανότητες της ζωής.

Χθες είδα στο χαζοκούτι, ένα τυφλό παλικάρι να παίρνει μέρος σε ένα διαγωνισμό ταλέντων στο τραγούδι. Και τα κατάφερε τόσο καλά, που συγκινήθηκα. Ώρες μετά προσπαθούσα να διαχωρίσω μέσα μου τα συναισθήματα μου. Θυμήθηκα αυτόματα μια κοπέλα που δεν ακούει καλά, έναν ανάπηρο που έφερε η τύχη να γνωρίσω και που ζει την ζωή μέσα από το γέλιο. Ένα παλικάρι – πολύ φίλο μου – που μεγάλωσε χωρίς γονείς σε μια κοινωνία, την ίδια κοινωνία που ζούσα εγώ. Μετά θυμήθηκα τον δικό μου φόβο να αδράξω γεγονότα της ζωής, θυμήθηκα την ανασφάλεια του μέλλοντος, τον φόβο του εξορισμού από αυτό που ονομάζουμε κοινωνία. Δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα. Δεν έχω ούτε καν συμπάθεια για τέτοιους ανθρώπους, παρά μόνο θαυμασμό. Ο άνθρωπος είναι τα μέλη του ή η ψυχή του; Ίσως τελικά αν αφαιρέσεις κάποια ανθρώπινα μέλη, η ψυχή να βρίσκει «δρόμο» να περιπλεύσει.  Ότι βλέπει η τραγική μας όραση είναι ένα σάρκινο περίβλημα και τίποτα άλλο. Πίσω από αυτό υπάρχει ένας άνθρωπος και ταυτόχρονα εν δυνάμει Θεός..

Αναρωτιέμαι αν ο τυφλός που πήρε μέρος στον διαγωνισμό με την απίθανη φωνή του θα βρει το πάτημα να κάνει το όνειρο του; Θα τον αφήσουν ή η ψευτοκοινωνική μας αποδοχή θα περιοριστεί στα είδωλα που προσφέρουν σεξισμό; Τα ινδάλματα γιατί πρέπει να έχουν αγαλματένιο σώμα, ξεχωριστό μαλλί, υπέροχα μάτια, καλό συνθέτη και στιχουργό πίσω τους; Γιατί να μην κάνουμε ίνδαλμα έναν τυφλό με εξαιρετική φωνή; Γιατί να επιλέγουμε πρότυπα που πουλάν σε νεαρά κορίτσια και τις κάνει να ουρλιάζουνε σαν μανιακές; Επειδή υπάρχει ολόκληρη βιομηχανία από πίσω, θα μου πείτε. Το ξέρω, αλλά αυτό δεν με κάνει και σύμφωνο αυτής την σκέψης. Δεν διαφέρει σε τίποτα αυτή η κίνηση από την προσπάθεια πώλησης ενός κραγιόν ή μιας οικοσκευής. Αυτό το ρεύμα, προωθεί όλα τα σύνδρομα της καταναλωτικής μανίας, που για να υπερκεραστούν από τους ανυποψίαστους νεαρούς αναπόφευκτα θα στραφούν στην λεγόμενη τραπεζική πίστη ή απάτη.  Και ο κύκλος εφάπτεται με ακρίβεια χιλιοστού.

Πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθούμε ότι ο τυφλός ακούει καλύτερα από εμάς, νιώθει τα διπλάσια από εμάς, δεν τον αποσπά η παραπλανητική όραση, χρησιμοποιεί τις αισθήσεις του σε βαθμό που σε  κάνει να τον ζηλεύεις. Ο Στίβεν Χόκινκς μέσα από την καρέκλα του μπόρεσε να δημιουργήσει γνώσεις που ελάχιστοι κατάφεραν, ο Μπετόβεν χωρίς ακοή έγραψε έργα μνημειώδη και πολλοί άλλοι διακριθήκαν μέσα από την αναπηρία τους.

Η ζωή υπάρχει και είναι μπροστά μας με ότι έχουμε για  να την απολαύσουμε, ελλειπτικοί είμαστε εμείς όταν θεωρούμε τα δεδομένα και τα απρόσμενα να ζουν σε διαφορετικές φωλιές. Τυφλός είναι αυτός που βλέπει σαν το πιο σημαντικό στοιχείο πάνω του, το δέρμα του, κουφός αυτός που δεν ακούει τις σκέψεις των άλλων, κουτσός αυτός που δε μπορεί να μετακινηθεί μακρύτερα απο τον ευατό του..

Ίσως η ποιο ανίατη αναπηρία να είναι η πνευματική..


update * Το παλικάρι τον λένε Νίκο Αποστολίδη, βρήκα και το video τυχαία εδώ http://hamomilaki.blogspot.com/2010/03/nikos-apostolidis-greek-idol.html



6 σχόλια:

fog είπε...

Μερικές φορές... τα μάτια μας κάνουν να μην μπορούμε να δούμε.

Ανατριχιαστικό!

Alex είπε...

όσο αρτιότερα λειτουργούν τα αισθητήρια μας , τόσο περισσότερο τα "φορτώνουμε" προσπαθώντας να επιδείξουμε δύναμη θεωρώντας τα ως δεδομένα.Η απώλεια του ενός επιφέρει ή την ενδυνάμωση των υπολοίπων - με πραγματικό ψυχικό σθένος όπως ο αξιέπαινος κύριος Αποστολίδης- ή την ολοκληρωτική παραίτηση - είθε να δίνονται κίνητρα ώστε αυτή να μην υφίσταται στο μέγεθος που υπάρχει σήμερα.

nkarakasis είπε...

Fog, τα μάτια μας πολλές φορές μας κάνουν να βλέπουμε μονο αυτά που θέλουμε να δούμε. Ναι, μακάρι να διαπρέψει ο νεαρός..

Αλεξία, είθε, είθε... ότι θελει είθε..

She είπε...

Eξαιρετικό! Τον "ανακάλυψα" μόλις σήμερα...και αυτόν και εσάς. Σας βρήκα τυχαία από το Ανεμολόγιο και το "Περί Γραφής". Διάβασα το κείμενό σας εκεί και το βρήκα πάρα πολύ καλό. Θα σας παρακολουθώ...

Τα σέβη μου..

nkarakasis είπε...

Και τα δικά μου σέβη,
χάρηκα που με βρήκατε.
Η αλήθεια είναι ότι έχω αφήσει ίχνη σε αρκετά μέρη του διαδικτίου..

Ευχαριστώ

cloudsinthemirror είπε...

Εγώ να δεις...