Ούτε που ήθελα να του απαντήσω. Απλά έπρεπε μετά την χοντρή κουβέντα που εκστόμισε ο κύριος με το στενό πουκάμισο, ένα πανάκριβο σίγουρα, που έκρυβε μέσα του μία ασφυκτική κοιλιά σαν ψημένο κείκ. Το πρόσωπο του περιποιημένο, γύρω στα πενήντα καλοαναθρεμμένος. Σαν όλους τους επαρχιώτες με το γυαλιστερό πρόσωπο από τον καθαρό αέρα, την σειρά με τα καθαρά δόντια και το ύφος, εγώ είμαι και κανένας άλλος.
«Μα δεν αγαπάτε το αμάξι σας;» Αν δεν το αγαπώ; Φυσικά και δεν το αγαπώ, αλλά ποτέ δεν θα δεχτώ να το πω δημόσια. Με ποιο δικαίωμα με ρωτάει τέτοιο πράγμα; Το μόνο που κάνω με το αμάξι μου είναι να λυπάμαι τα λεφτά του φαναρτζή, δεν το αγαπάω με την στενή ερμηνεία του λόγου, αν με εννοείτε.
«Σας παρακαλώ κύριε..» είπα ενοχλημένος .
«Εμ! Αν το αγαπούσατε δεν θα παρκάρατε στην γωνία! Να, τις προάλλες προσπάθησα να στρίψω, είχε παρκάρει και άλλος ένας απέναντι, και με το ζόρι κρατήθηκα να μη σε χτυπήσω! Για αυτό λέω δεν το αγαπάτε το αμάξι σας..»
«Καλά και δεν χωρούσατε να περάσετε; Και άντε, δεν χωρούσατε, αυτός είναι λόγος για να μην αγαπάω το αμάξι μου;»
«Μα κύριε, πεντέμισι μέτρα αμάξι έχω, που να στρίψει;» κάπου ένιωσα άβολα όταν άκουσα το μήκος του αμαξιού του. Για ώρες βαρούσα το κεφάλι μου μετά, αλλά εκείνη την ώρα ένιωσα να απολογηθώ που είχα παρκάρει στην γωνία και ο κύριος με τα πεντέμισι μέτρα μαούνα, δεν μπόρεσε να στρίψει. Εξάλλου, και εμένα μου έχει τύχει να δω κάποιο αμάξι κακοπαρκαρισμένο, σχεδόν παρατημένο σε κάποια γωνία και να αναφωνήσω «Καλά δεν αγαπάνε το αμάξι τους;»
«Ξέρετε, είναι το δεύτερο αμάξι μου, το πρώτο είναι στο γκαράζ και δεν βρήκα αλλού να παρκάρω..» δικαιολογήθηκα.
«ε και; Ένα μόνο γκαράζ έχετε; Να πάρετε και δεύτερο.. όπως όλοι μας..» αυτό το "όπως όλοι μας" ήταν μαχαίρι στα σπλάχνα, αν ήθελε μάλιστα να το γυρίσει δεξιόστροφα έτσι ώστε να ουρλιάξω από τον πόνο θα πρόσθετε «Δεν είχατε λεφτά να αγοράσετε δεύτερο γκαράζ; έτσι δεν είναι ;» αλλά ευτυχώς δεν το έκανε. Τον συμπάθησα για αυτό.
«Ε! Δεν έχω, τι να κάνουμε.. Άλλη φορά όμως αν δεν χωράτε, να κάνετε το τετράγωνο, και εγώ αυτό κάνω όταν με στριμώχνουν...»
«Καλά.. καλά.. δεν ήρθα για τσαμπουκά..» είπε και εξαφανίστηκε στο βάθος του δρόμου..
Χωρίς βιασύνη, έβαλα την κόρη μου στο πίσω κάθισμα, έβαλα την ζώνη στον μικρό , έβγαλα το παλτό μου και άναψα την μηχανή. Για ώρα ήμουν αρκετά αναστατωμένος, χωρίς όμως να ξέρω γιατί.. άκου, δεν αγαπώ το αμάξι μου.. και ακόμα χειρότερο, δεν ήρθε για τσαμπουκά. Και εγώ νευρίασα, για το πιο απλό πράγμα του κόσμου..
Ανοησίες...
3 σχόλια:
Δυστυχώς δεν διαλέγουμε τον κόσμο φίλε. μπορούμε όμως να διαλέξουμε δυο ή τρείς φίλους για να τους λέμε τα παράλογα των...άλλων. Τις προάλλες ένα ζευγάρι ηλικιωμένων αγοράζει ένα σπίτι στη μικρή μου κωμόπολη.
Δυο μήνες μετά την εγκατάσταση τους, τους κάνει επίσκεψη ο δήμαρχος και τους ρωτά:
Πως σας φαίνεται το χωριό μας ; (συνηθισμένη ερώτηση)
Είστε ευχαριστημένοι από το σπίτι σας ; (συνηθισμένη ερώτηση)
Χρειάζεστε κάτι που μπορούμε να κάνουμε για σας ; (συνηθισμένη ερώτηση)
Πως περνάτε τον καιρό σας;
Ο γέρος του απαντά:
Το πρωί ξυπνάμε κατά τις 7 και ξεκινάμε με σεξουαλική δραστηριότητα.
Στις 8 παίρνουμε το πρωινό μας και μετά το μπάνιο μας και ξανά σεξουαλική δραστηριότητα.
Μετά ξεκινάμε για την αγορά και στον γυρισμό ταχτοποιούμε τα ψώνια μας και έχουμε σεξουαλική
δραστηριότητα.
Το μεσημέρι κατά τις 1 τρώμε και μετά έχουμε σεξουαλική δραστηριότητα.
Μετά πάμε για ύπνο μέχρι τις 4 και ξυπνώντας έχουμε σεξουαλική δραστηριότητα.
Αργότερα βλέπουμε τηλεόραση μέχρι τις 8 διακόπτοντας βεβαίως το πρόγραμμα λόγω σεξουαλικής
δραστηριότητας.
Μετά θα φάμε κάτι ελαφρύ και θα συνεχίσουμε με σεξουαλική δραστηριότητα ..
Στην συνέχεια θα διαβάσουμε κάτι στο κρεβάτι και θα κοιμηθούμε αφού πρώτα έχουμε σεξουαλική
δραστηριότητα.
Ο δήμαρχος που ακούει τόση ώρα με τις τρίχες σηκωμένες στο κεφάλι ρωτά τον γέρο:
Τι ηλικία έχετε;
Εγώ 86 και η γυναίκα μου 78 του απαντά.
Σκύβοντας στο αυτί του γέρου ο δήμαρχος τον ρωτά:
Τι εννοείτε παρακαλώ με τον όρο «σεξουαλική δραστηριότητα»;
Και ο γέρος του απαντά: Μου ζαλίζει τα αρχίδια !!!
Ξέχασα να σου γράψω οτι μόλις γύρισα απ' τη μαγική Σκόπελο. Τίποτα άλλο...
Που τα βρισκεις όλα αυτά τα ανέκδοτα μπρε Μιχάλη; ε;
Τώρα το τελευταίο με την σκοπελο τι το ήθελες; Με τσάκισες...
Δημοσίευση σχολίου