Πέρα από το ουρανό, πέρα από  κάθε ουράνιο τόξο,
Πάνω από την σελήνη και τα αστέρια 

Κάπου μέσα στο σύμπαν,
Θα σε βρω,
Πάνω στο άλογο που αγαπούσες,
Να γελάς και να χαίρεσαι,
Για ένα κλωνάρι που έγινε δέντρο,
Για ένα χελιδόνι που μόλις γύρισε από τον νότο,
Για κάθε χαμόγελο,
Σε κάθε άνοιξη,
Σε κάθε χειμώνα.

Κάπου λίγο πιο μακριά από το ουράνιο τόξο.
Θα σε βρω,
Θα με ανοίξω και θα σε βρω.

**

Απόψε βάφω το σπίτι μας μαύρο,
Μα δύο παράθυρα ασπρίζω,
Σαν έρθει εκείνο το περιστέρι να με βρει,
Στο γραφείο μου, να γράφω,
Για κείνες τις στιγμές,
Για εκείνη την ώρα που το περιστέρι,

Πάντα της άρεσαν οι βιολέτες,
Πόσο χαιρόταν κάθε φορά που της έφερνα λουλούδια,
Δεν ζήταγε, γιατί δεν είχε ανάγκη από κάτι άλλο,
Παρά την ομορφιά του Θεού, τίποτα άλλο.
Τα όνειρά σου, μια αγάπη για τον κόσμο,
Τα όνειρά μου, μια αγάπη για σένα..

Τώρα ο Θεός την ζητά,
Βλέπεις θέλει και αυτός να δει από κοντά,
Τα παιδιά του.

Να ξέρεις όμως Θεέ μου,
Απόψε πρέπει να παλέψεις...