Κι αν κάνουμε σούμα, εκείνα που ακόμη δεν πρόλαβα να κάνω είναι τα σημαντικότερα της ζωής μου. Στον δρόμο προς το χειρουργείο σκέφτεσαι διάφορα, αλλά πως να το κάνουμε είσαι ήδη βασιλιάς. Πάνω στην πλατφόρμα που την σέρνουν - σε ένα ύψωμα δηλαδή - κι όλη η ζωή γύρω σου· έχεις ας πούμε το λεπτό σου να σκεφτείς και να αναλογιστείς, κάπως έτσι προέκυψε το κείμενο.
Η συνέχεια είναι άνευ σημασίας. Είναι σαν ένα κορδόνι που το τραβάς μέχρι τέλους - κανείς δεν ξέρει, σημαντικά είναι τα πεπραγμένα, εκείνα που ήρθαν στην επιφάνεια, εκείνα που συνέβησαν - εκείνοι που ήταν δίπλα μου όταν αυτά συνέβησαν. Τους αγαπώ αφάνταστα.
Ζω σε μια δίνη καθορισμενος απο κάτι αόρατο βρίσκοντας διέξοδο στα γραπτά μου. Πολύ όμορφη η φράση "Δεσμώτης τήδε ίσταμαι τοις ένδον ρήμασι πειθόμενος". Κάπως έτσι.
Και το ίδιο επιθυμώ δια υμας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου